در حالی که وقتی محمد المراح که بعدها معلوم شد هیچ ارتباطی با القاعده ندارد در فرانسه با اسلحه ۷ نفر را کشت، احتمالا چون مسلمان بود بلافاصله رسانه ها و سیاستمداران از او به عنوان «تروریست» یاد کردند و می کنند.
متن زیر به این مساله می پردازد که جامعه آمریکا چطور بین کسی که کشتاری را مرتکب می شوند تفاوت قائل می شود و با توجه به نژاد و مذهب نسبت به اطلاق واژه تروریست به آنها تصمیم می گیرد.
۱- رسانه ها و سیاستمداران به تروریست سفیدپوست، تروریست نمی گویند بلکه به او «فرد مسلح» می گویند. یعنی کسی که یک اسلحه در اختیار دارد. درست مثل بقیه آمریکاییها.
۲- تروریستهای سفیدپوست به عنوان افرادی مشکل دار و منزوی معرفی می شوند در حالی که تروریستهای دیگر را بخشی از یک برنامه ترور بین المللی معرفی می کنند. حتی اگر آنها هم افراد تک و تنهایی باشند که به هیچ جا وابسته نیستند.
۳- تحقیق و تفحص درباره تروریستهای سفیدپوست ممکن است باعث خشم اعضای کنگره آمریکا بشود اما تحقیق درباره تروریستهای دیگر حتی باعث می شود که شما ارتقای درجه در کارتان بگیرید.
۴- بعد از کشتار با اعضای خانواده تروریستهای سفیدپوست مصاحبه می شود و از آنها می پرسند که چه موضوع خاصی باعث شد شخص مورد نظر به این راه کشیده شود. اما به خانواده تروریستهای دیگر تقریبا هیچ توجهی نمی شود.
۵- تروریستهای سفیدپوست بخش غیرمهمی از یک گروه خطرناک هستد اما تروریستهای خارجی به عنوان جریان اصلی یک طیف خطرناک معرفی می شوند.
۶- کشتاری که به وسیله یک تروریست سفیدپوست صورت می گیرد یک «اتفاق» است اما ترورهای دیگر حتما با یک طرح توطئه خطرناک همراه هستند.
۷- وقتی در رسانه ها از تروریستهای سفیدپوست صحبت می شود هیچ اشاره ای به نژاد یا مذهب آنها نمی شود اما وقتی از تروریستهای خارجی صحبت می شود حتما نژاد و مذهب آنها هم ذکر می شود.
۸- هیچکس فکر نمی کند که یک تروریست سفیدپوست نماینده همه آمریکاییها یا سفیدپوستها است اما وقتی یک شخص غیرآمریکایی یا غیرسفیدپوست کشتاری را مرتکب می شود، آن فرد به عنوان نماینده همه آن اقلیت شناخته می شود.
۹- تروریستهای سفیدپوست را افرادی معتاد به الکل یا بیمار روانی معرفی می کنند اما تروریستهای دیگر را افرادی با روح و روان سالم معرفی می کنند که با هدف دست به اقدام تروریستی زده اند.
۱۰- برای مواجهه با تروریستهای سفیدپوست ظاهرا هیچ راهی وجود ندارد. گفته می شود که کنترل سلاح راه مقابله با آنها نیست و دولت هم نمی تواند کاری کند. اما صدها میلیون دلار براحتی خرج می شود تا با بازجویی از ۶۰ میلیون خارجی در هر سال جلوی تروریستهای دیگر گرفته شود.
این متن ترجمه ای است از این مقاله با اندکی تغییر
Top Ten differences between White Terrorists and Others
پرس تی وی تلویزیون وابسته به جمهوری اسلامی ایران، در یک اقدام مضحک، خبر طنزی را که کاسپر هاوسر (Kasper Hauser) منتشر کرده بود به عنوان 
هفته نامه ی معتبر
یک روز بعد از آخرین مناظره بین اوباما و مک کین که جزییات آن را می توانید 
روزنامه ی بریتانیایی گاردین در 
بنگاه خبرپراکنی بریتانیا یا BBC بزرگترین موسسه ی خبری دنیا است. برنامه های این بنگاه خبری در ۲۰۰ کشور دنیا قابل دسترس است. بی بی سی توسط هیات امنایی اداره می شود که تعهد دارند بدون تحت تاثیر گرفتن در مقابل عوامل بیرونی سیاسی یا اقتصادی، تنها و تنها در برابر مخاطبان پاسخگو باشند. هرچند برخی این سیاست بی بی سی را با توجه به تامین بودجه ی بخش جهانی آن توسط دولت بریتانیا چندان قابل اجرا نمی دانند. با این حال سیاستهای بی بی سی و برنامه های سرویسهای مختلف آن در طول بیش از هشتاد سال حیاتش، آن را تبدیل به یکی از مورد اعتمادترین رسانه ها در دنیا کرده است.
این شبکه در برنامه ی مستند تلویزیونی خود که در جولای ۲۰۰۸ پخش شد و پیش نمایشش از 
