قدم بزرگ دنیای پزشکی در جستجوی واکسن HIV

۲ نظر »

Wall Street Journal
تحقیقات در زمینه HIV درحال گذراندن رنسانسی است که می‌تواند منجر به پیدایش شیوه‌های جدیدی برای تولید واکسن مقابله با ویروس ایدز و دیگر بیماری‌های ویروسی شود. در آخرین دست‌آوردها، دانشمندان دولت آمریکا گقتند که موفق به کشف سه پادتن قدرتمند شدند که قدرتمندترین آنها می تواند %۹۱ سویه‌۱های HIV  را خنثی کند. آنها هم اکنون بدنبال استفاده از این تکنیک برای تشخیص پادتن‌های ویروس سرماخوردگی هستند.

پادتن‌های HIV در سلول‌های یک مرد همجنس‌گرای ۶۰ ساله آفریقایی-آمریکایی کشف شدند که در پزشکی به آن اهداکننده ۴۵ گفته می شود. بدن این مرد بطور طبیعی می تواند این پادتن را تولید کند. اکنون پژوهشگران باید بدنبال راهی برای تولید واکسنی باشند که بتواند باعث تولید پادتن برای مقابله با این ویروس در بدن هر شخصی شود.

Gary Nabel مدیر Vaccine Research Center در National Institute of Allergy and Infectious Diseases که پژوهشگر پیشروی پروژه نیز بوده است می گوید: «ما در این مرحله زمان زیادی را سپری خواهیم کرد تا بتوانیم فوایدش را به کلینیک‌ها منتقل کنیم»

این تحقیق روز پنچشنبه در قالب دو مقاله در نسخه آنلاین مجله Science، ده روز قبل از گشایش یک کنفرانس بین المللی بزرگ AIDS در وین منتشر شد. طبق آمار سازمان ملل، بیش از ۳۳ ملیون نفر تا پایان سال ۲۰۰۸ مبتلا به HIV و حدود ۲٫۷ ملیون نفر ناقل ویروس AIDS بودند.

کشف جدید بخشی از حرکتی است که Wayne Koff مدیر بخش تحقیقات و توسعه موسسه غیرانتفاعی International AIDS Vaccine Initiative، “یک رنسانس” در تحقیقات واکسن HIV می نامد.

پادتن‌هایی که عملا بی‌تاثیر هستند یا قابلیت غیرفعال کردن یک یا دو سویه را دارند، رایج هستند. تا سال پیش، تعداد کمی پادتن‌هایی با قابلیت خنثی‎سازی گسترده۲ که می توانند تعداد قابل توجهی از سویه‌های HIV را بطور موثر خنثی کنند کشف شدند، اما هیچکدام از آنها نتوانستند بیش از %۴۰ از سویه‌های مختلف HIV را خنثی کنند.

اما در سال گذشته، با گسترش روشهای موثر تشخیص، بیش از شش پادتن خنثی کننده HIV از جمله سه نمونه پیشین در مجله‌های معتبر شناسایی شده‌اند. Dennis Burton از Scripps Institute در La Jolla, Calif رهبری تیمی را برعهده دارد که دو پادتن خنثی کننده HIV را کشف کرد. او می‌گوید که تیمش پادتن‌های جدیدی که نتایج آن منتشر نشده است، کشف کرده‌است. اغلب پادتن‌های جدید نیرومند هستند و می‌توانند در غلظت های کمتر در مقایسه با نمونه‌های مشابه برای نابودی HIV به کارگرفته شوند.

HIV یک ویروس بسیار ناپایدار است، اما در مکانی که ویروس خودش را به مولکولهای ویژه روی سلولهایی که آن را آلوده می‌کند پایدارتر است. برپایه‌ی تحقیقات گذشته، پژوهشگران با حسگری یک محیط پایدارتری را شبیه سازی کردند و از آن برای جذب پادتن‌هایی که به طور موثر به ویروسها حمله می‌کنند، استفاده کردند. آنها از این طریق پادتن‌های مخصوصِ اهداکننده ۴۵ را پیدا کردند و از بین ۲۵ ملیون سلول توانستند ۱۲ تای آن که می‌توانست پادتن‌ها را تولید کند، پیدا کنند.

پادتن‌های اهداکننده۴۵ نتوانستند او را در برابر HIV حافظت کنند، بدین دلیل که شاید ویروس توانسته بود تا حدودی در بدن او اثر مخرب را بجا گذارد، قبل از اینکه بدن او بتواند پادتن‌ها را تولید کند. با اینکه او توانسته بود قدرتمندترین پادتن‌های HIV را که تاکنون کشف شده، تولید کند، پژوهشگران می‌گویند آنها چیز خاصی از ژن‌های او نمی‌دانند که او را اینگونه منحصر به فرد کرده. پژوهشگران انتظار دارند که اگر بتوانند راه درستی برای تحریک تولید پادتن‌ها پیدا کنند، اغلب مردم قادر به تولید آنها خواهند بود.

Dr. Nabel گفت تیمش تکنیک جدید را برای ویروس آنفولانزا بکار می‌برد. مانند HIV، آنفولانزا نیز بسیار ناپایدار است و به‌همین دلیل هرسال نیاز به واکسن جدید است.

Anthony Fauci مدیرNIAID کفت: «ما بدنبال یک واکسن همگانی هستیم. می‌خواهیم با استفاده از این تکنیک پادتن‌های اجزاء تشکیل‌دهنده ویروس آنفولانزا که تغییر نمی‌کند، پیدا کنیم.» بطور کلی دکتر Fauci گفت که این روش می تواند برای هر بیماری ویروسی و شاید حتی برای تولید واکسن برای سرطان‌ها بکار رود. برخی از پادتن‌های جدید HIV که در سالیان اخیر کشف شده‌اند به نقاط مختلف ویروس حمله می‌کنند و از اینرو امید به اینکه بتوان از آنها باهم استفاده کرد را زیاد می‌کند.

John Mascola معاون Vaccine Research Center در یک تحقیقی که منتشرنشده نشان داده‌است که یکی از پادتن‌های دکترBurton می‌تواند بطور مجازی تمام سویه‌هایی که در مقابل پادتن‌های اهداکننده۴۵ مقاوم هستند را خنثی کنند. او همچنین عکس این قضیه را هم نشان داد: پادتن‌های اهداکننده۴۵ می ‌تواند سویه‌هایHIV که در مقابل بهترین پادتن‌ دکترBurton مقاوم هستند را خنثی کند. دکتر Mascola یکی از نویسندگان مقاله‌ی روز پنجشنبه گفت: «تنها یکی از سویه‌ها از میان ۹۵ سویه آزمایش‌شده در مقابل هردو پادتن‌ها مقاوم بود.»

پژوهشگران می‌گویند آنها قصد دارند تا معجونی قدرتمند از این پادتن‌های جدید را در سه روش آزمایش کنند.

اولین روش، پادتن‌ها را می‌توان به‌صورت خام به افراد تجویز کرد، مانند یک دارو تا از انتقال ویروس جلوگیری کرد. اما این روش احتمالاً پرهزینه خواهد بود و مدت کمی، شاید چند هفته، اثر داشته باشد. بنابراین این روش برای همگان تقریباً غیرعملی است و فقط می‌توان در موارد خاص مانند جلوگیری از انتقال ویروس از مادر به کودک هنگام زایمان استفاده کرد.


حمله! حمله، حمله .. ای پادتنِ کوبنده

ویروس HIV چگونه به سلول‌ها حمله می‌کند؟
پادتن‌ها چگونه به ویروس HIV حمله می‌کنند؟
(برای بزرگ‌نمایی تصویر، روی آن کلیک نمائید)

همچنین پادتن‌ها را زنان یا شریک مرد همجنسگراها قبل از س.ک.س می‌توانند در قالب یک ژل ضد میکروب یا “microbicide” برای جلوگیری از سرایت استفاده کنند. افرادی هم که به ویروس آلوده شده‌اند هم می‌توانند از پادتن‌ها برای معالجه استفاده کنند. تاحدودی بنظر می‌رسد که پادتن‌ها نتوانند بطور کامل HIV را از کار بیاندازد ولی کارآمدی آنها داروهای ضدایدز مانند antiretroviral ها را پشت سر می‌گذارد.

دکتر Nabel گفت که Vaccine Research Center با یک شرکتی قرارداد منقعد کرده‌است تا یک پادتن‌ مناسب برای استفاده برای انسان تولید کند تا بتوان آزمایش‌ها را روی انسان شروع کرد.

روش دوم برای استفاده از نتایج تحقیقات جدید، تحریک سیستم دفاعی بدن برای تولید پادتن‌ها می‎باشد. همانگونه که می‌دانید Jonas Salk به افراد ویروس نابود شده فلجِ اطفال را تزریق کرد و متعاقباً سیستم دفاعی تمام افراد به آسانی قادر به تولید پادتن‌هایی شدند که ویروس فلج اطفال را از بین می‌بُرد. اما برای HIV، گستره وسیعی از پادتن‌ها کارآمد نیستند. اما حالا دانشمندان می‌دانند چه پادتنی باید ساخته‌شود-بطور مثال پادتن‌های یافته‌شده در اهداکننده۴۵ و آزمایشگاه دکترBurton. مدیر تحقیقاتی واکسن در  Mayo Clinic در Rochester, Minnesota، دکترGreg Poland گقت: «بنابراین پژوهشگران در این زمینه نیاز به یک تکنولوژی مهندسی معکوس دارند تا بتوانند راهی پیدا کنند که هر شخصی بتواند آنها را تولید کند.»

این همان‌کاری است که پژوهشگران در Merck & Co انجام داده‌اند. در یک تحقیق که نتایج آن در National Academy of Sciences منتشر شد، دانشمندان این شرکت می‌دانستند که یک پادتن‌ قدیمی که از پادتن‌های تازه کشف‌شده ضعیف‌تر بود، به یک نقطه خاص آسیب‌پذیر HIV متصل می‌شود. آنها سپس مشابه آن قسمت ویروس را برای آموزش سیستم دفاعی بدن برای تولید پادتن‌ها تولید کردند. در نهایت دانشمندانِ Merck موفق به تولید واکسن آزمایشی شدند که قادر است خوکچه هندی و خرخوش را ترغیب به تولید پادتن‌هایی برای خنثی‌سازی HIV کند. اگرچه این واکسن‌ها به اندازه کافی قدرتمند نبودند، اما دکتر Koff گفت که تحقیقات Merck یک برهان قوی است بر آنکه مهندسی معکوس می‌تواند برای تولید پادتن‌های جدید و قوی‌تری بکار گرفته‌شود.

البته ممکن است مشکلات احتمالی دیگری هم سر راه وجود داشته‌باشد. نشانه‌هایی وجود دارد که برای سلول‌های اهداکننده ۴۵ ماه‌ها و شاید سال‌ها طول کشیده تا بتواند پادتن‌های قوی را تولید کند. بنابراین پژوهشگران باید واکسن‌های متعددی را تجویز کنند یا باید بدنبال یافتن راهی برای تسریع این فرآیند شوند.

آخرین روش، روش‌هایی عملی هستند که از تاکتیک‌هایی مانند ژن ‌درمانی استفاده می‌شود. برنده جایزه علمی نوبل David Baltimore از افرادی است که روی این روش کار می‌کند. گروه پژوهشی او در California Institute of Technology در Pasadena, Calif ژن‌هایی را سرهم کرده‌است می‌تواند پادتن‌‌ها را تبدیل به ویروس‌های بی‌ضرر ‌کند. آنها سپس این ویروس‌ها را به موش تزریق کردند. ویروس سلول‌های موش را آلوده می‌کند و آنها را تبدیل به کارخانه تولید پادتن می‌کند.

—————————————-

۱سویه: Strain

۲پادتن‌هایی با قابلیت خنثی‎سازی گسترده:  Broadly Neutralizing Antibodies

پرهیزگاری جنسی موثرترین روش در مقابله با مشکلات جنسی نوجوانان

۸ نظر »

Washington Post

یافته های یک پژوهش جدید در امریکا نشان می دهد، کلاسهای آموزش روابط جن+سی که در آنها نوجوانان به نداشتن رابطه  قبل از ازدواج تشویق می شوند، تاثیر مثبت به سزایی در به تاخیر انداختن روابط خطرناک جن+سی دارد. این پژوهش می تواند نقطه ی عطفی در تلاش ایالات متحده در مبارزه با بارداری ناخواسته ی نوجوانان شود. این یافته نخستین مدرک علمی است که نشان می دهد، آموزش و تشویق به عدم رابطه ی جن+سی، موثر است.

در این پژوهش عده ای از دانش آموزان کلاس ششم و هفتم (با سن تقریبی ۱۲ سال) به دو گروه تقسیم شدند. گروه اول به کلاسهای آموزش جن+سی رفتند که در آنها دانش آموزان به عدم داشتن رابطه ی جن+سی پیش از ازدواج تشویق می شدند. و گروه دوم در کلاسهای مرسوم آموزش روابط جن+سی حضور پیدا کردند. یافته های پژوهش نشان می دهند، تنها یک سوم افراد گروه اول در دو سال بعدی وارد رابطه ی جن+سی شدند. این در حالی است که تقریبا نیمی از افراد گروه دوم، در مدت زمان مشابه، به رابطه ی جن+سی دست زدند. تفاوت عمده ی آموزشی گروه اول با گروه دوم در این بود که گروه اول به طور کامل از رابطه ی جن+سی با جنس مخالف منع می شدند. در حالی که در کلاسهای آموزشی گروه دوم، به دانش آموزان رابطه ی جن+سی ایمن آموزش داده می شد.

نتایج این پژوهش در «آرشیو پزشکی کودکان و نوجوانان» منتشر شده است. این پژوهش در حالی صورت گرفته است که شمار بارداریهای ناخواسته و بیماریهای مقاربتی در میان کودکان و نوجوانان امریکایی ظرف دهه ی گذشته افزایش یافته است. با این حال، دولت اوباما بودجه ی ۱۷۰ میلیونی اختصاص یافته به این امر را به دلیل غیر موثر بودن برنامه ها قطع کرد. به جای آن دولت جدید ایالات متحده با تمرکز بر برنامه های ضدبارداری به رویارویی با این مشکل می رود.

آیا حیات پس از مرگ واقعیت دارد؟ علم می گوید: بله

۸۰۲ نظر »

Time

آیا حیات پس از مرگ وجود دارد؟ دین شناسان می توانند ساعتها در این مورد بحث کنند، اما دکتر جفری لانگ (Jeffrey Long) متخصص تومور چه اعتقادی دارد؟ وی معتقد است شواهد علمی صراحتا می گویند پاسخ به سوال فوق بله است.
وی در کتاب «شاهدِ پس از مرگ» (Evidence of the Afterlife) که این هفته وارد بازار شد، نتیجه ی مناقشه برانگیز خود را در این مورد ارائه کرده است. کتابی که حاصل پژوهشهای ده ساله ی وی در موضوع تجربیات هنگام مرگ و بررسی تجربیات شخصی ۱۶۰۰ نفر در هنگام مرگ است. وی در گفت و گو با مجله ی تایم درباره ی ماهیت تجربه ی هنگام مرگ و درهم‌کنش مذهب و علم صحبت می کند.
این مصاحبه پرخواننده ترین صفحه ی امروز وب سایت تایم بود.
پیوند در بالاترین

پرسش: از نظر علمی، تجربه ی هنگام مرگ چیست؟
پاسخ: تجربه ی هنگام مرگ دارای دو مولفه است. نخست این که فرد باید به مرگ نزدیک باشد. به این معنی که شرایط جسمی اش به قدری وخیم باشد که در صورت عدم بهبود، بمیرد. معمولا فردی را که بیهوش است، یا از نظر بالینی مرده است و ضربان قلب و تنفسش متوقف شده است می توان نزدیک به مرگ در نظر گرفت. مولفه ی دوم این است که مرگ درست از بیخ گوش شخص عبور کند و وی در عین حال بتواند این مساله را به وضوح تجربه کند و به خاطر بیاورد.

Jeffrey Long

پرسش: پاسخ شما به شکاکانی که که می گویند باید پایه و اساس زیست شناسانه یا فیزیولوژیکی برای چنین تجربه ای وجود داشته باشد چیست؟ چرا که شما در کتاب خودتان می گویید چنین تجربه ای از نظر پزشکی غیر قابل توضیح است.
پاسخ: جالب این جا است که بر خلاف کتاب من که توضیحی در مورد این تجربه ارائه نمی دهد، بیش از بیست توضیح جایگزین برای این تجربه از سوی شکاکان ارائه شده است. دلیل این تعداد زیاد کاملا مشخص است. چرا که هیچ یک از این توضیحات، حتی برای خود شکاکان، قابل فهم نیستند.

پرسش: شما می گویید، میزان شک و تردید درمورد تجربه ی هنگام مرگ نسبت به گذشته بسیار کاهش یافته است و آگاهی در این مورد نیز افزایش داشته است. دلیل این اتفاق چیست؟
ظرف ۳۵ سال گذشته صدها مقاله ی علمی درمورد تجربیات هنگام مرگ منتشر شده است. علاوه بر آن، رسانه ها توجه ویژه ای به این پدیده داشته اند. بخصوص وب سایتهای اینترنتی صدها هزار صفحه را به این موضوع اختصاص داده اند. همه ی اینها به افزایش آگاهی مردم در این زمینه کمک کرده است.

پرسش: شما در کتاب خود اشاره می کنید که برخی از منتقدان می گویند همه ی کسانی که تجربه ی هنگام مرگ داشته اند، جزییات این تجربه را قبلا از دیگران شنیده اند وبه نوعی تحت تاثیر محیط بوده اند. شما در تحقیقات خود چگونه با این مساله مقابله کردید؟
پاسخ: ما داستانهایی که درمورد تجربه ی هنگام مرگ دریافت می کنیم، عینا به وب سایت خودمان می فرستیم. با توجه به این که ماهانه ۳۰۰ هزار صفحه توسط ۴۰ هزار بازدید کننده از سراسر دنیا خوانده می شود، و تا کنون هیچ کسی موفق نشده است داستانهای تکراری را شناسایی کند، نشان دهنده ی با اصالت بودن داستانها است. در ضمن، شفافیت کار ما و تعداد بالای بازدیدکنندگان وب سایت، خود بیانگر کیفیت بالای کار است.

پرسش: شما می گویید این پژوهش تاثیرات شخصی زیادی هم بر روی شما گذاشته است. چگونه؟
پاسخ: من یک پزشک هستم که با سرطان مبارزه می کنم. علی رغم همه ی تلاشهایمان، همه ی بیماران علاج پیدا نمی کنند. اعتقاد من به زندگی زیبای پس از مرگ، به من کمک می کند تا بتوانم با نیروی بیشتری به جنگ این هیولای وحشتناک بروم. نیرویی که قبلا نداشتم. این اعتقاد به من کمک می کند که بتوانم پزشک بهتری برای بیمارانم باشم.

پرسش: شما می گویید ما می توانیم با بررسی تجربیات هنگام مرگ درمورد حیات پس از مرگ نتیجه گیری کنیم. اما واقعا فکر نمی کنید این کار مثل مقایسه ی سیب و پرتقال است؟
پاسخ: از نظر علمی مصاحبه با افرادی که کاملا مرده اند، امکان پذیر نیست. با توجه به این محدودیت، ما باید ببینیم بهترین کار ممکن چیست. اگر مغز کسی هیچگونه عملکردی نداشته باشد، مانند زمانی که شما دچار سکته ی قلبی می شوید، به نظر من این فرد نزدیکترین مدل به آن چه است که دنبالش هستیم. یعنی مطالعه و بررسی این مساله که آیا تجربه ی هوشیارانه در جایی خارج از مغز امکان پذیر است یا خیر.

پرسش: شما در کتابتان به این نکته اشاره کرده اید که تحقیقات شما می تواند دست مذهب را بازتر کند. اما آیا مساله ی حیات پس از مرگ یک مساله ی علمی است یا مذهبی؟
پاسخ: من فکر می کنم ما هم اکنون ترکیب جالبی از این دو داریم. این پژوهش مستقیما به ما یادآور می شود که مذهب در طول هزاره های گذشته چه چیزهایی به ما گفته است. مذهب مشخصا به ما گفته است که حیات پس از مرگ وجود دارد و کل جهان دارای هدف مشخصی است. در واقع پژوهش علمی ما مهر تاییدی برای همه ی چیزهایی است که مذهب سالها است به ما گفته است. این کتاب گام بزرگی در نزدیک کردن علم و مذهب به یکدیگر است.

پرسش: آیا جنبه ای از تجربیات بشری وجود دارد که به نظر شما علم نمی تواند حتی نزدیکش بشود؟
پاسخ: قطعا همین طور است. آنچه که واقعا پس از مرگ اتفاق می افتد یکی از این مسائل است. توجه کنید که همه ی آنچه در این مورد می دانیم، همواره نیازمند مقداری ایمان نیز هست. در عین حال، وقتی شما به شواهد علمی زندگی پس از مرگ نگاه می کنید، مقدار ایمان مورد نیاز برای باور داشتن به حیات پس از مرگ به طرز قابل توجهی کاهش می یابد.


منبع:

TIME: Is There Life After Death?

ببینید:
MSNBC: مصاحبه ی ویدیویی با دکتر جفری لانگ و شخصی که تجربه ی هنگام مرگ داشته است
Amazon: کتاب دکتر جفری لانگ در آمازون

پزشکان گلوله ای را پس از ۴۲ سال از سر زن چینی بیرون کشیدند

بدون نظر »

Daily Mail بر اساس گزارش روزنامه بریتانیایی دیلی میل خانم هی ونینگ ۶۵ ساله اوایل این ماه زیر تیغ جراحان قرار گرفت تا آنها بتوانند گلوله ای را که در سال ۱۹۶۷ در سرش فرورفنه بود بیرون بکشند. این گلوله ۳٫۳ سانتی متری درجریان درگیری داخلی گروه های بنیادگرای کمونیست در اوایل انقلاب فرهنگی چین پس از برخورد به دیوار بازگشت و به صورت خانم هی بین فک و گوش وی اصابت کرد .

گلوله در تصویر رادیولوژی از سر خانم ونینگ نمایان است

ولی خانم هی تا سال ۱۹۷۸ و زمانی که پزشکان متوجه سردرد او شدند متوجه حضور گلوله در سر خود نشده بود. با این حال وی پس از تشخیص پزشکان با توجه به شرایط افتضاح پزشکی در بیمارستان محلی شهر دورافتاده محل سکونتش، راه خانه را در پیش گرفت تا ۳۰ سال دیگر از سردرد رنج ببرد؛ اگاه از علت سردرد ولی عاجز ازمقابله با آن.

این ماجرا ادامه داشت تا این که درد در سرتاسر بدن او پخش شد و اوایل این ماه، خانم هی درمانده خودش را به بیمارستانی در شهر چنگکین واقع در جنوبغربی چین رساند. خوشبختانه پیشرفت پزشکی این بار این امکان را برای خانم هی فراهم کرد تا پزشکان بتوانند گلوله ۴۲ ساله را از سر او بیرون کشند.

گلوله

تصویر گلوله ای که از سر خانم ونینگ بیرون کشیده شد


ببینید:

news.com.au: گزارش وب سایت خبری استرالیا از این ماجرا (۱۵/۰۵/۲۰۰۹)

لینک مطلب در بالاترین

Simplified Theme by Nokia Theme transform by TowFriend | Powered by Wordpress | Aviva Web Directory
XHTML CSS RSS