حدود یک ماه پیش فردی با یک هواپیمای کوچک خود را به اداره‌ی مالیات امریکا در تگزاس کوبید. شکل حمله همانند حملاتی بود که این سالها آنها را «حملات تروریستی» می‌نامند. برخورد عمدی یک هواپیما به‌یک اداره‌ی دولتی که در آن مهاجم خود را به کشتن می‌دهد. اما رسانه‌ها این بار اندکی تامل کردند. پس از این که مشخص شد مهاجم یک سفیدپوست امریکایی به نام جوزف اندرو استک است و فقط با انگیزه‌های شخصی و نه ایدئولوژیک، به استقبال مرگ رفته بود رسانه‌ها به این فکر افتادند که آیا می‌توان به او برچسب تروریست زد یا خیر؟ بی بی سی از قول کاخ سفید نوشت «این حادثه تروریستی نبوده است» و وال استریت ژورنال او را یک «معترض به مالیات» (Tax Protester) خواند. چرا که وی به دلیل مشکلات شخصی اش با اداره‌ی مالیات تگزاس دست به این اقدام زده بود.

ما نمی‌دانیم در جلسات شورای سردبیری نیویورک تایمز و وال استریت ژورنال چه گذشت و یا جلسه‌ی تنظیم بولتنهای خبری سی ان ان چه مباحثی دراین مورد درگرفت، اما مقاله‌ی نیوزویک اندکی پرده را کنار می‌زند.

پس از این اتفاق ایمیلی بین روزنامه نگاران مجله‌ی نیوزویک دست به دست گشت با این عنوان که «آیا ما باید جوزف استک را یک تروریست بنامیم یا خیر؟» هرچند قرار نبود محتوای پاسخها عمومی شود، بعد از دیدن جوابهای جالب روزنامه نگاران، نیوزویک تصمیم گرفت بخشهایی از این پاسخها را منتشر کند. این پاسخها را می‌خوانیم:

کتی جونز، سردبیر مجله به صراحت می‌گوید استک را نمی‌توانیم یک تروریست بنامیم:

من یک راهنمای دم دستی خوب دارم:
شخص امریکایی که دولت را مخالف آزادیهای فردی می‌داند: بمب‌گذار، معترض مالیات، جدایی طلب
گروه امریکایی که به اعتراض به سیاستهای امریکا درمورد جنگ، فقر، آزادیهای فردی دست می‌زند: بمب گذار، آدم ربا، جنبش چپ تندرو، جدایی طلبان راستگرا
همه‌ی گروه‌های خارجی یا افراد خارجی که در اعتراض به سیاستهای دولت امریکا بمب گذاری یا تیراندازی می‌کنند: تروریست

همان طور که می‌بینید، سردبیر نیوزویک هیچ تلاشی برای مخفی کردن دیدگاه جالبش درمورد تروریسم و تروریستها ندارد. از دید وی یک مهاجم، هرچقدر عملش خشن باشد، تنها و تنها اگر خارجی (و احتمالاً مسلمان) باشد یک تروریست است و نیوزویک باید از واژه‌ی تروریست درموردش استفاده کند.

با این تعریف جوزف استک که با کوباندن هواپیما به اداره‌ی مالیات تگزاس وحشت را لااقل در دل ساکنان اطراف این ساختمان انداخت یک تروریست نیست، اما اگر یک مهاجم خیالی به نام جعفر الستّاکی که اهل اردن است و بر اثر مشکلات اقتصادی بی کار شده است، با اسلحه به سوپرمارکت محله‌ی شان حمله کند، یک تروریست محسوب می‌شود. اصلا چرا از یک مهاجم خیالی صحبت کنیم. با این تعریف محمد جواد افغان، که در سال ۲۰۰۲ یک کودک زیر پانزده سال بود، به اتهام تروربست بودن از روستای زادگاهش در افغانستان به سوی دیگر دنیا فراخوانده شد تا پس از ۷ سال زندگی در زندان گوانتانامو قاضی به این نتیجه برسد که او بی گناه است.

با این حال بهتر است از این پاسخ شگفت زده نشوید. چرا که جنین اینترلندی (گزارشگر نیوزویک) کاملا با نظر سردبیر موافق است.

گزارشگر دیگر نیوزویک، دن استون، یک گام جلوتر می‌رود و می‌گوید:

بله! همه چیز بستگی به کارت شناسایی شخص دارد. جوزف، یک شهروند معمولی مثل من و شما بود که می‌توانست همسایه‎یمان باشد. تروریستها ریش دارند و در غار زندگی می‌کنند. ضمنا، او [جوزف استک] یک امریکایی بود و عملش بیشتر شبیه‌یک بیانیه‌ی سیاسی بود، هرچند احمقانه. در حالی که کار عبدالمطلب حمله ای بود به آزادی ما.

دوباره یادآوری می‌کنم. از دید نیوزویک اگر یک افغان در منطقه‌ی جنگی هلمند، به یک سرباز امریکایی که قاعدتا مهاجم محسوب می‌شود، حمله کند، «یک تروریست» است. اما اگر یک فرد غیرمسلمان امریکایی ده‌ها شهروند غیرنظامی این کشور را با بمب شیمیایی بکشد، «تروریست» نیست!

شما چه فکر می‌کنید؟ مرز یک تروریست و یک قاتل کجا است؟ آیا نوع عمل مشخص کننده‌ی ماهیت آن است یا پیشینه‌ی نژادی و مذهبی مهاجم؟

این مطلب با الهام از این پست وبلاگ گلن گرینوالد نوشته شده است.

ببینید:
تردید: استاندارد دوگانه‌ی رسانه‌های غربی در قبال خبر ماشه‌ی اتمی ایران

تخمین سهم سپاه از تولید ناخالص داخلی ایران غیر ممکن به نظر می رسد، اما گمانه زنیها حاکی از یک سوم تا دو سوم تولید ناخالص داخلی است.

اولین مشوق سپاه به حضور در صنعت

به محض این که داخل ایران می شوید، نشانه های زیادی از نفوذ شدید سپاه بر ارکان اقتصادی ایران را می بینید.
در حالی که قرارداد ساخت فرودگاه بین المللی امام به یک کنسرسیوم ترکی-اتریشی واگذار شده بود، دقیقا در روز افتتاح فرودگاه، نیروهای سپاه کنترل فرودگاه را در دست گرفتند و راه های منتهی به آن را با خودروهای خود بستند. تمام پروازها نیز به فرودگاه های دیگر منتقل شدند.

شرکت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ادعا می کند حضور پیمانکاران خارجی مرتبط با اسراییل، تهدیدی امنیتی برای فرودگاه محسوب می شود. اما واقعیت این است که کنسرسیوم ترک-اتریشی تاوان اشتباه بزرگش را در کنار زدن سپاه از این معامله ی بزرگ پس می دهد.

افراد کنونی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی هیچ شباهتی با بنیانگذاران آن ندارند. سپاه که در ابتدای انقلاب به عنوان یک نیروی بسیجی با اعضای داوطلب آغاز به کار کرد، امروز تبدیل به یک غول اقتصادی شده است که شریانهای اقتصاد رسمی و زیرزمینی ایران را در دستان خود دارد. هر چند تخمین مقدار ثروت سپاه غیر ممکن به نظر می رسد، برآورد تحلیلگران غربی در حدود یک سوم تا دو سوم کل تولید ناخالص داخلی است. این مقدار معادل ده‌ها میلیارد دلار است.

علی انصاری، کارشناس دانشگاه سنت آندروی بریتانیا اعتقاد دارد: «سپاه پاسداران در واقع یک شرکت غول پیکر است که اسلحه هم در اختیار دارد.» وی می گوید: «اشتباه است ایران را یک دیکتاتوری نظامی تحت حکومت یک گروه کوچک افسران پرقدرت محسوب کنیم. به نظر من مجموعه ای از تمایلات تجاری و مذهبی عامل محرک سپاه است. هرچند فکر نمی کنم یک دستگی مورد نیاز در سپاه وجود داشته باشد.»

شرکتهای شناسنامه دار در کنار بنیادهای خیریه، سپاه را تبدیل به یکی از قدرتمندترین بازیگران صنایع پرسود ساختمان، نفت و گاز، صادرات و واردات، و ارتباطات کرده است. سپاه کارهای جزیی تر را به پیمانکاران فرعی خارجی واگذار می کنند در حالی که خودش حضور فعالی در مناقصه های خارجی دارد. کنترل سپاه بر اسکله های خلیج فارس و پایانه ها و فرودگاه های داخل خاک ایران، به آن اجازه ی ورود و خروج هرگونه کالایی بدون پرداخت حق گمرک و عوارض را می دهد. محسن سازگارا که خود از بنیانگذاران سپاه است، نیروی سپاه قدس را معادل وزارت خارجه ی سپاه می داند که وظیفه اش تنظیم روابط بین المللی سپاه با کشورهای مختلف است.

گسترش و نفوذ دامنه ی قدرت سپاه به اوایل دهه ی نود میلادی (۷۰ خورشیدی) بازمی گردد. زمانی که اکبر هاشمی رفسنجانی، رییس جمهور وقت ایران، سپاه را به حضور در صنعت ساختمان ایران تشویق کرد. چرا که اعتقاد داشت، سپاه می تواند به روند بازسازی ایران پس از جنگ کمک کند. هرچند امروز هاشمی رفسنجانی به عنوان یک فرد پرنفوذ عرصه ی سیاسی و اقتصادی ایران، خودش یک رقیب برای سپاه محسوب می شود.

سپاه پاسداران بسیاری از فعالیتهای خود را تحت پوشش بنیادهای مختلف انجام می دهد، از جمله بنیاد مستضعفان. اگرچه بسیاری اعتقاد دارند قدرتمندترین شاخه ی سپاه، قرارگاه خاتم الانبیا است. قرارگاه خاتم الانبیا کارش را به عنوان بازوی ساختمانی سپاه آغاز کرد، اما امروز با داشتن بیش از ۸۱۲ شرکت ثبت شده در داخل یا خارج ایران، و ۱۷۰۰ قرارداد دولتی، تبدیل به یک غول اقتصادی در عرصه های مختلف اقتصاد ایران شده است. اخیراً خزانه داری ایالات متحده دراییهای سردار رستم قاسمی، رییس این قرارگاه، و چهار شرکت زیر مجموعه ی آن را مسدود کرد.

با حمایت بی دریغ محمود احمدی نژاد از سپاه، خاتم الانبیا در چند سال اخیر توانسته است برنده ی بسیاری از مناقصه های بدون رقیب دولتی شود. مناقصه های بزرگی همچون احداث تونل، احداث راه آهن زیرزمینی، تاسیسات هسته ای، و ساخت بمب. این قرارگاه همچنین برنده ی مناقصه ی بزرگ ۱٫۳ میلیارد دلاری احداث خط لوله ی ۹۰۰ کیلومتری گاز طبیعی از بوشهر به سیستان و بلوچستان شده است. این قرارداد بزرگ در بخش انرژی، با قرارداد ۲٫۵ میلیارد دلاری دیگری برای احداث میدان گازی پارس جنوبی تکمیل شد.

با توجه به ابهاماتی که در روند خصوصی سازی در قوانین ایران وجود دارد، بسیار دشوار است که گستره ی دقیق مالکیت سپاه را در اقتصاد ایران شناسایی کرد. چرا که علی رغم عدم حضور رسمی سپاه در برخی از شرکتها، روابط پشت پرده از حضور نامحسوس سران این ارگان خبر می دهد.

شهریور امسال، شرکت اعتماد مبین که کنسرسیومی وابسته به سپاه است، به محض خصوصی شدن شرکت مخابرات ایران، پنجاه و یک درصد سهام آن را خرید. این معامله ی بی سابقه ی ۵ میلیارد دلاری یادآور ماجرای تصاحب فرودگاه امام بود. چرا که در مناقصه ی شرکت مخابرات هم در لحظات آخر، رقیب اصلی سپاه به «دلایل امنیتی» کنار گذاشته شد. تنها چند ماه پس از این معامله ی تاریخی، رییس کنسرسیون سپاه، مجید سلیمان پور و همسرش به دلیل نشت گاز در خانه ی شان کشته شدند. هرچند بسیاری از مردم به دلیل اعلام شده ی مرگ آن دو با بدبینی نگاه می کنند.

انگیزه ی اصلی تحریمهای جدید امریکا علیه ایران و متحدانش تفاوت قائل شدن بین سپاه پاسداران جمهوری اسلامی ایران و مردم ایران است. هرچند تحلیلگران اعتقاد دارند دامنه ی گسترده ی فعالیتهای سپاه و خصلت غیرشفاف آن دستیابی به این هدف را دشوار می کند.

منبع:

ببینید:
Telegraph: هیلاری کلینتون: ایران به سمت دیکتاتوری نظامی پیش می رود

اگر بخواهم در یک جمله TED را معرفی کنم می گویم: «تنها جایی در اینترنت که می توانید ساعتها در آن وقت تلف کنید و با افتخار به همه بگویید!»
حتی اگر شما از طرفداران وب سایت فوق العاده ی TED نباشید، حتما گذارتان به ویدیوها و سخنرانیهای کم نظیر این وب سایت افتاده است (ببینید). وب سایتی که هدفش الهام بخشیدن به افراد برای نوآوری است و این کار را به کمک فناوری (Technology)، سرگرمی (Entertainment)، و طراحی (Design) انجام می دهد.
با این توضیح به استقبال خبر خوش TED می رویم.

چند روزی است که کنفرانس TED در سال ۲۰۱۰ در ایالت کالیفرنیا پس از ۵ روز کار خود را به پایان رساند. این به آن معنی است که اگر از دیدن سخنرانیهای تکراری (هر چند فوق العاده ی TED) خسته شده اید، می توانید از امروز میهمان سخنرانیهای جدید بنیاد TED باشید.
شاید مهمترین اتفاق کنفرانس سالانه ی TED، جایزه ی ویژه ی TED باشد. برنده ی این جایزه علاوه بر دریافت ۱۰۰ هزار دلار، این بخت را پیدا می کند تا در این کنفرانس، سخنرانی کند و «یک آرزو» برای ایجاد تغییر در جهان کند. برنده ی جایزه ی امسال TED، آشپز مشهور بریتانیایی، جیمی اولیور است که در سخنرانی خود از همه ی مردم خواست به فرزندانشان درمورد غذا آموزش بدهند.

یافته های یک پژوهش جدید در امریکا نشان می دهد، کلاسهای آموزش روابط جن+سی که در آنها نوجوانان به نداشتن رابطه  قبل از ازدواج تشویق می شوند، تاثیر مثبت به سزایی در به تاخیر انداختن روابط خطرناک جن+سی دارد. این پژوهش می تواند نقطه ی عطفی در تلاش ایالات متحده در مبارزه با بارداری ناخواسته ی نوجوانان شود. این یافته نخستین مدرک علمی است که نشان می دهد، آموزش و تشویق به عدم رابطه ی جن+سی، موثر است.

در این پژوهش عده ای از دانش آموزان کلاس ششم و هفتم (با سن تقریبی ۱۲ سال) به دو گروه تقسیم شدند. گروه اول به کلاسهای آموزش جن+سی رفتند که در آنها دانش آموزان به عدم داشتن رابطه ی جن+سی پیش از ازدواج تشویق می شدند. و گروه دوم در کلاسهای مرسوم آموزش روابط جن+سی حضور پیدا کردند. یافته های پژوهش نشان می دهند، تنها یک سوم افراد گروه اول در دو سال بعدی وارد رابطه ی جن+سی شدند. این در حالی است که تقریبا نیمی از افراد گروه دوم، در مدت زمان مشابه، به رابطه ی جن+سی دست زدند. تفاوت عمده ی آموزشی گروه اول با گروه دوم در این بود که گروه اول به طور کامل از رابطه ی جن+سی با جنس مخالف منع می شدند. در حالی که در کلاسهای آموزشی گروه دوم، به دانش آموزان رابطه ی جن+سی ایمن آموزش داده می شد.

نتایج این پژوهش در «آرشیو پزشکی کودکان و نوجوانان» منتشر شده است. این پژوهش در حالی صورت گرفته است که شمار بارداریهای ناخواسته و بیماریهای مقاربتی در میان کودکان و نوجوانان امریکایی ظرف دهه ی گذشته افزایش یافته است. با این حال، دولت اوباما بودجه ی ۱۷۰ میلیونی اختصاص یافته به این امر را به دلیل غیر موثر بودن برنامه ها قطع کرد. به جای آن دولت جدید ایالات متحده با تمرکز بر برنامه های ضدبارداری به رویارویی با این مشکل می رود.