برندگان بزرگ بحران اقتصادی چه کسانی بودند؟

۲ نظر »

چند روز پیش جان پالسون با اخباری که درمورد سرمایه گذاریهای جدیدش منتشر کرد، بار دیگر داستان موفقیتش را یادآور شد. پالسون کسی است که با سقوط بازار مسکن در امریکا، توانست به ثروت رویایی ۳٫۷ میلیارد دلار دست پیدا کند و بار دیگر یادآور شود در دنیای اقتصاد هم مثل هر بازی دیگری، وقتی بازنده ای وجود دارد، برندگانی هم هستند که پیروزیشان را جشن بگیرند.
بانکها، فروشگاه های زنجیره ای، بنگاه های املاک و شاید من و شما همه و همه از قربانیان بحران اقتصادی بوده ایم. اما چه کسانی برنده ی این بحران بی سابقه بوده اند؟

روزنامه ی تایمز تقریبا یک سال پیش فهرست ۱۰ تن از مشهورترین برندگان بحران اقتصادی را ارائه کرد که خواندن آن خالی از لطف نیست. در حالی که همه ی ما با گوشت و پوست خود زیر بار قرض دست و پا می زنیم، این ۱۰ تن به ما می خندند!

۱- اندرو لاده

اندرو مدیر یک شرکت سرمایه گذاری کالیفرنیایی است که در سال ۲۰۰۷ توانست ۸۸۸ درصد سود کند. شرکت وی در زمانی که بازار مسکن در امریکا هنوز سقوطش را آغاز نکرده بود، بر ضد بازار شرط بندی کرد و با سقوط بازار موفق شد این ثروت رویای را رقم بزند. وی سپتامبر پارسال در نامه ای که منتشر کرد گفت به اندازه ی کافی ثروتمند شده است و می خواهد بازنشسته شود.

۲- جان پالسون

در سال ۲۰۰۷ مدیر شرکت سرمایه گذاری پوالسون و شرکا وال استریت را با ذکاوت خود شوکه کرد. در زمانی که هیچ کس بحران اقتصادی پیش رو را نمی توانست پیش بینی کند وی مقدار زیادی سهام بازار مسکن را با پول و طلایی که قرض کرده بود به طور مجازی فروخت. سپس منتظر سقوط بازار ماند و وقتی بازار سقوط کرد و قیمتها افت شدید داشتند، همان سهامهایی را که فروخته بود، با قیمتی به مراتب ارزانتر خرید. این کار برای او ثروت ۲ میلیارد دلاری به ارمغان آورد. هم اکنون ثروت وی ۳٫۷ میلیارد دلار تخمین زده می شود.

۳- باراک اوباما

ماه های آخر مبارزه ی انتخاباتی امریکا به طرز جالبی با سقوط اقتصادی امریکا همزمان شد. این همزمانی، بهانه ی خوبی را به اوباما داد تا بتواند سیاستهای اقتصادی حزب رقیب را به نقد بکشد و به رای دهندگان وعده ی اصلاح اقتصاد را بدهد. اقتصادی که حزب رقیب را مسوول ویرانیش معرفی می کرد.

۴- گوردون براون

اواسط سال ۲۰۰۸ گوردون براون، نخست وزیر بریتانیا مخالف کمک اقتصادی دولت به بانکها بود. اما اواخر سال، وی یکی از طرفداران کمک به بانکها و موسسات اقتصادی است. این اتفاقات سبب شد که پل کورگمن، برنده ی جایزه ی نوبل پارسال، به تحسین وی بپردازد و بگوید براون می تواند جهان را از بحران اقتصادی نجات دهد. نظرسنجیها هم بیانگر افزایش محبوبیت وی بعد از مدتی طولانی بود. هر چند در انتهای سال ۲۰۰۹ خبری از آن محبوبیت نیست.

۵- مک دونالد

بحران اقتصادی به این معنی است که افراد تمایل کمتری به رستورانهای گران قیمت دارند و ترجیح می دهند از یک فست فود و یا ساندویچی ارزان قیمت تر غذای خود را تهیه کنند. این تغییر رفتار، ماهانه ۲ میلیون به مشتریان مک دونالد اضافه کرده است. در حالی که همه ی شرکتها کارمندان خود را اخراج می کنند، مک دونالد در سال ۲۰۰۸ اعلام کرد ۴۰۰۰ کارمند جدید استخدام خواهد کرد.

۶- کارل مارکس

کتابخانه ات را گردگیری کن و کتاب کارل مارکس را دم دست بگذار. فروش کتاب مشهور مارکس به نام «سرمایه» در آلمان، در سال ۲۰۰۸ سه برابر شد. تعداد گردشگرانی که به زادگاه وی در شهر تریر می روند نیز افزایش قابل توجهی پیدا کرده است و به رقم ۴۰۰۰۰ در سال اخیر رسیده است. برخی اعتقاد دارند دلیل اقبال مجدد به مارکس و نظریاتش، شکست نئو لیبرالیسم بوده است.

۷- شرکت جی-پی-مورگان

جیمی دیمون، مدیر اجرایی شرکت JPMorgan Chase هفتمین برنده ی دوران رکود است. این شرکت در حال حاضر ۹۰۰ میلیارد دلار پس انداز مشتریانش را نگهداری می کند. شرکت آقای مورگان پس از این که شرکتهای ورشکسته ی Bear Stearns و Washington Mutual را خرید روند صعودی درآمدهایش با شتاب بیشتری ادامه یافت. در حالی که بسیاری نگران از دست دادن شغل خود هستند، کارمندان این شرکت تا کنون بیش از یک میلیارد دلار پاداش علاوه بر حقوق خود دریافت کرده اند.

۸- دفاتر حقوقی لندن

در پی ورشکسته شدن بانک معظم برادران لیمن و بانکهای ایسلند، شاکیان این بانکها که اغلب از مشتریانشان بودند، به دنبال دریافت خسارت خود هستند. مقصد این مشتریان که خود معمولا از موسسات بزرگ اقتصادی هستند، به ۵ شرکت بزرگ حقوقی لندن ختم می شود که اصطلاحا به آنها Magic Circle (مجمع شعبده بازان) می گویند. وکلای این شرکتها گاهی مبلغی در حدود ۱۳۰۰ دلار در ساعت برای مشاوره طلب می کنند.

۹- بانک اسپانیایی سانتاندر

بانک اسپانیایی سانتاندر از نظر سود، هم اکنون پنجمین بانک جهان است. با تصاحب بانکهای بریتانیی ابی و بانکهای ورشکسته ی Alliance & Leicester و Bradford &Bingley این بانک اسپانیایی به ۲۵ میلیون مشتری بریتانیایی خدمات ارائه می دهد.

۱۰- Reckitt Benckiser

این شرکت که بزرگترین تولید کننده ی مواد شوینده و پاک کننده است، در سه ماهه ی سوم سال ۲۰۰۸ سود ۶۰۰ میلیون دلاری خود را به ثبت رساند. شاید دلیل موفقیت این شرکت در دوران بحران اقتصادی این باشد که وقتی هیچ یک از ما از پس هزینه ی گردش و تفریح بیرون از خانه برنمی آییم، در خانه می مانیم و به تمیزکاری خانه مشغول می شویم!

رشد ۶۰۰ درصدی مبادلات تجاری ایران و امریکا در زمان احمدی نژاد

بدون نظر »

Guardian

هرچند جورج بوش و احمدی نژاد به عنوان روسای جمهور دو کشور، دشمنان قسم خورده ی یکدیگر محسوب می شدند، وقتی پای تجارت به میان کشیده می شد، دوستان خوبی به نظر می رسند.

آمار رسمی حاکی از آن است که تجارت بین ایران و امریکا در دوره ی ۴ ساله ی اول ریاست جمهوری احمدی نژاد ۶۰۰% رشد داشته است. توجه کنید که این اتفاق در زمانی رخ داده است که دو کشور در اوج حملات لفظی به یکدیگر بوده اند.

ahmadinejad-bush

دولت احمدی نژاد علی رغم اظهارات ضدغربی خود، رشد قابل ملاحظه ای را در واردات محصولات امریکایی تجربه کرد. از جمله مهمترین محصولات وارداتی امریکایی، منی گاو بود. این تناقض رفتار و عمل در طرف امریکایی نیز وجود دارد. جالب اینجا است در حالی که جورج بوش، دولت ایران را عضوی از محور شرارت خوانده بود و باراک اوباما نوید مذاکره با ایران را داده بود، تجارت ایران و امریکا از زمانی که بوش کاخ سفید را ترک کرده است، بر خلاف انتظار کاهش چشمگیری داشته است.

بر طبق آمار و ارقام اتاق بازرگانی ایران، این کشور در سال گذشته ۵۶۳ میلیون دلار کالا و محصولات امریکایی وارد کرده است. در حالی که یک سال بعد از به قدرت رسیدن احمدی نژاد تنها ۹۸ میلیون دلار واردات محصولات امریکایی داشته است.

اقتصاددانان اعتقاد دارند در حالی که گوش جهان با فریادهای جورج بوش برای تحریم ایران کر شده بود، و احمدی نژاد همه جا سخنان ضد امریکایی سر می داد، سیاستهای دولت احمدی نژاد مبنی بر مصرف درآمدهای نفتی برای واردات سبب افزایش این رقم شده بود.

در زمان احمدی نژاد دولت ایران فقط ۵٫۶ میلیون دلار صرف خرید منی گاو کرده است. ماده ای که در صنایع گوناگونی از جمله داروسازی و مواد آرایشی کاربرد دارد.

از زمان ورود اوباما به کاخ سفید رقم مبادلات تجاری دو کشور به طرز چشمگیری کاهش داشته است. به طوری که در ۵ ماهه ی اول ریاست جمهوری اوباما ایران فقط ۹۶٫۲ میلیون دلار از امریکا واردات داشته است. این کاهش بیانگر این است که دولت وی تحریمها علیه ایران را سخت تر و جدی تر کرده است. دولت اوباما پس از افشای تاسیسات غنی سازی قم همچنین مشغول رایرنی با روسیه و چین برای تصویب دور جدیدی از تحریمهای سازمان ملل علیه ایران است. مفهوم دیگر این کاهش می تواند اوضاع اقتصادی بد ایران در پی افت قیمت نفت در چند ماهه ی اخیر باشد. جمشید اسدی، اقتصاددان ایرانی مقیم فرانسه اعتقاد دارد: «دولت احمدی نژاد هم اکنون فضای کمتری برای مانور دادن با واردات دارد. وی پیش از این قدرت بیشتری برای واردات داشت، اما اکنون مجلس ایران وی را متهم به ولخرجی در واردات کرده است. این وضعیت به دلیل تحریمهای جدیدی که اوباما وعده کرده است بدتر هم خواهد شد.» وی اضافه می کند: «با توجه به این که اوباما قصد حمله ی نظامی به ایران ندارد، تحریمها را بسیار جدیتر از جورج بوش پیگیری خواهد کرد. اگر ایران به خواسته های جامعه ی جهانی درباره ی برنامه های اتمیش تن درندهد، باید منتظر تحریمهای بسیار شدیدتری در آینده ی نزدیک باشد.»


منبع:

Guardian: Hostile rhetoric no barrier to Iran-US trade (12/10/2009)

ببینید:
تردید: وال استریت ژورنال می گوید آلمان عاشق ایران است

آیا با تصمیم جدید غول رسانه ای دنیا وب سایتهای خبری رایگان به پایان خط خود می رسند؟

۳ نظر »

روپرت مرداک در سال ۱۹۳۱ در استرالیا متولد شد. وی کار رسانه ای اش را با انتشار یک روزنامه در آدلاید استرالیا آغاز کرد. در سال ۱۹۸۹ شبکه ی تلویزیونی بریتانیایی Sky را خرید و پس از آن سیاست خرید رسانه های معتبر را ادامه داد تا در سال ۲۰۰۷ روزنامه ی معتبر وال استریت ژورنال را تصاحب کرد.
ارائه ی فهرستی از داراییها و رسانه های تحت مالکیت این غول رسانه ای دشوار است. در زیر تنها فهرستی از مهمترین رسانه های وی می آید.
بریتانیا:

استرالیا:

امریکا:

رسانه های تصویری:

وب سایت:

گفته می شود وی که مالک شرکت معظم News Corporation است، صاحب ۱۷۵ روزنامه ی معتبر در سراسر دنیا می باشد. وی اخیرا با اعلام خبر پولی کردن دسترسی آنلاین به روزنامه هایش شوک شدیدی به جامعه ی کاربران آنلاین وارد کرده است. عده ای معتقدند عملی کردن این تصمیم می تواند مهر پایانی بر دسترسی رایگان اطلاعات و اخبار باشد و عصر جدیدی در خبررسانی و خبرخوانی آنلاین آغاز خواهد شد. روزنامه ی گاردین به این خبر و جزییات آن می پردازد.


روپرت مرداک، غول رسانه ای جهان به محض این که خبردار شد شرکت میلیارد دلاری اش ضرر هنگفتی کرده است، با یک تصمیم عجیب، شاید آینده ی صنعت رسانه ها را دچار تحول کند. وی اعلام کرد که دسترسی به اخبار پایگاه اینترنتی تمامی روزنامه هایش از جمله سه روزنامه ی معتبر بریتانیایی تایمز، سان، و اخبار جهان از این پس مجانی نخواهد بود. این تصمیم از تابستان سال آینده اجرایی خواهد شد.

روپرت مرداک

روپرت مرداک (Photo: Bloomberg)

مرداک به دلیل افت ناگهانی درآمدهای تبلیغاتی روزنامه هایش با این تصمیم اعلام کرد عمر خبر آنلاین مجانی به پایان رسیده است. او گفت: “روزنامه نگاری با کیفیت بالا کار ارزانی نیست. انقلاب دیجیتالی کانالهای ارتباطی ارزان قیمتی را در اختیار ما قرار داده است، اما هزینه ی تولید محتوا را از بین نبرده است. ما قصد داریم که تمام پایگاه های خبری خود را پولی کنیم.”

News Corporation بنگاه خبررسانی مرداک استرالیایی که دارای لقب اشرافی بارون است، در ماه ژوئن ضرر خالص ۳٫۴ میلیارد دلاری اش در سال گذشته را اعلام کرد. قسمت عمده ی این ضرر ناشی از افت قیمت داراییهای این شرکت و افت درآمدهایش بوده است.

روزنامه های مرداک در سراسر جهان پراکنده اند. از روزنامه اش در استرالیا، تا وال استریت ژورنال در امریکا. در قلب اروپا نیز وی صاحب شرکت معظم News International است که در لندن واقع می باشد.

در حال حاضر تنها وال استریت ژورنال از بازدیدکنندگان پایگاه آنلاینش برای خواندن خبرها طلب پول می کند. هرچند به نظر نمی رسد که خوانندگان مطالب آنلاین این روزنامه آمادگی پرداخت پول داشته باشند.

مرداک می گوید که وی امکان سنجی خبرخوانی پولی را مورد بررسی قرار داده است و می خواهد به عنوان اولین کسی که این الگو را در شرکتش به اجرا می گذارد، خطر آن را به جان بخرد. هرچند وی معتقد است که “سرعت از الگوی ما پیروی می کنند.”
وی همچنین گفت: “News Corporation با بهتر کردن و متفاوت کردن محتوای خبرهایش از مهاجرت خوانندگانش به وب سایتهای خبری مجانی جلوگیری خواهد کرد.” الگوی وب سایت پولی به وب سایتهای روزنامه های زرد این شرکت از جمله روزنامه ی سان و اخبار جهان نیز گسترش پیدا خواهد کرد. وی اضافه می کند: “وقتی ما خبر داغی را درمورد هنرپیشه یا ورزشکار معروفی منتشر می کنیم، تعداد بازدیدکنندگان وب سایتهایمان سر به فلک می کشد.”

خوانندگان آنلاین وال استریت ژورنال برای دسترسی به تمامی خبرها باید حق عضویت بپردازند.

خوانندگان آنلاین وال استریت ژورنال برای دسترسی به برخی از خبرهای این روزنامه باید حق عضویت بپردازند.

در عین حال آقای مرداک قبول می کند که هنوز نیاز فراوانی وجود دارد تا با وضع و اجرای قوانینی سفت و سخت از کپی و بازنشر محتوای روزنامه هایش در دیگر فضاهای آنلاین جلوگیری بشود. وی می خواهد با سختگیری بیش از پیش قوانین حقوی مولف (کپی رایت) بر این چالش غلبه کند.

وی با برشمردن خبر جنجالی رسوایی هزینه های نمایندگان مجلس بریتانیا که توسط دیلی تلگراف منتشر شد می گوید:”من مطمئنم که مردم برای خواندن چنین خبری بدون معطلی پول می دهند.”

روزنامه های بریتانیایی مرداک به دنبال رکود اقتصادی در سال گذشته ۱۴% افت درآمد تبلیغاتی را تجربه کردند. سود کل روزنامه های شرکت News Corporation نیز از ۷۸۶ میلیون دلار به ۴۶۶ میلیون دلار افت کرد.

بخشهای دیگر امپراتوری آقای مرداک نیز به دلیل هزینه های ناشی از بازسازی و افت شدید ارزش برخی از آنها از جمله وب سایت اجتماعی MySpace آسیب زیادی دید.

سود سالانه ی استودیوی فیلمسازی فاکس قرن بیستم نیز از ۱٫۲۴ میلیارد دلار به ۸۴۸ میلیون دلار سقوط کرد. چرا که فیلمهایی مانند X-Men Origins: Wolverine و the Night at the Museum نتوانستند رکوردهای فروش فیلمهای دو سال قبل این شرکت از جمله The Simpsons Movie و Live Free or Die Hard تکرار کنند.

با این حال درآمد شبکه های کابلی با رسیدن به رقم ۱٫۶۷ میلیارد دلار، ۳۱% افزایش داشتند. اما سود شاخه ی تلویزیونی شرکت آقای مرداک شامل FOX در امریکا و Star TV در آسیا از ۱٫۱۲ میلیارد دلار به ۱۷۴ میلیون دلار سقوط کرد.

مرداک گفت: “سال گذشته بدترین سال در تاریخ معاصر را داشتیم و عملکرد اقتصادی ما در سال ۲۰۰۹ به روشنی بازتاب دهنده فضای ناپایدار اقتصادی است که ما در طول سال پشت سر گذاشتیم.”


منبع:

Guardian: Rupert Murdoch plans charge for all news websites by next summer (06/08/2009)

ببینید:
رویترز: مای اسپیس، وب سایت آی لایک را می خرد (۱۹/۰۸/۲۰۰۹)

وال استریت ژورنال: آلمان عاشق ایران است

بدون نظر »

روزنامه ی امریکایی وال استریت ژورنال در مقاله ای تحت عنوان آلمان عاشق ایران است صراحتا آلمان را به خاطر آنچه همکاری اقتصادی با کشوری که آن را تحت حکومت ملاها خوانده است سرزنش کرده است.

این روزنامه می نویسد در سمیناری که اتاق بازرگانی ایران-آلمان در هامبورگ برگزار کرد، راه کارهای کمک به شرکتهای دو کشور در مقابل تحریمهای سازمان ملل مرد بررسی قرار گرفته است. این در حالی است که آلمان به عنوان بزرگترین صادرکننده اروپایی به ایران، قدرت اثرگذاری زیادی بر رژیم ایران دارد. اما برلین آگاهانه از این قدرت خود استقاده نمی کند. وال استریت ژورنال در انتهای مقاله ی خود با کنایه به طرفداران فراوان اوباما در آلمان، وظیفه ی نخست وی را مجبور کردن آلمان به جدی گرفتن تحریمها علیه ایران می داند.

Spiegel logo لازم به ذکر است که بر طبق گزارشی که هفته نامه ی آلمانی اشپیگل (Der Spiegel) ماه گذشته منتشر کرد، حجم صادرات آلمان به ایران در سال ۲۰۰۸ در مقایسه با سال ۲۰۰۷ از ۲٫۵ بیلیون یورو به ۲٫۸ بیلیون یورو افزایش داشته است. وال استریت ژورنال در انتهای مقاله ی خود با کنایه به طرفداران فراوان اوباما در آلمان، وظیفه ی نخست وی را مجبور کردن آلمان به جدی گرفتن تحریمها علیه ایران می داند.

German exports to Iran

حجم صادرات آلمان به ایران از سال ۲۰۰۴ تا سال ۲۰۰۸

این هفته نامه در گزارشی که ۱۶ دسامبر ۲۰۰۸ منتشر کرد به بررسی اثر تحریمهای اقتصادی غرب و امریکا علیه ایران پرداخته است. اشپیگل اعتقاد دارد که تحریمهای اقتصادی امریکا و غرب علیه ایران نه تنها باعث ناامید شدن اسراییل و خشم آلمان شده است، بلکه حتی ایران را در نافرمانی علیه غرب مصمم تر ساخته است. دولت آلمان قصد دارد باراک اوباما را برای اعمال تحریمهای شدیدتری علیه ایران تشویق کند.
تحریمهای اقتصادی علیه ایران، آلمان را در موقعیت حساسی قرار داده است. از طرفی این تحریمها کارکرد موثری در دست کشیدن ایران از برنامه های اتمی اش نداشته اند، از سویی دیگر همان طور که محمد البرادعی اشاره کرده است، این تحریمها باعث متحد شدن مخالفان رژیم، در حمایت از دولت تحت تحریم شده است.
در مورد موضوع ایران، هیچ کشوری همچون آلمان زیر ذره بین قرار ندارد. از سویی آلمان پیوندهای اقتصادی محکمی با ایران دارد، و از سوی دیگر آلمان هرگز درمورد حق وجود کشوری به نام اسراییل حاضر به کوتاه آمدن نیست. حقی که از طرف ایران بارها تهدید شده است. در این رابطه سفیر اسراییل در آلمان هفته ی گذشته طی اظهارنظری غیردیپلماتیک گفت: “آلمان یک کارهایی برای منزوی کردن ایران انجام می دهد، اما این کارها بدون شک کافی نیست.”

اشپیگل به عنوان نمونه به آقای مارتین هرنکنخت اشاره می کند که مالک یک یک شرکت معظم تونل سازی در آلمان است. وی در طول ۳۰ سال حیات شرکتش تقریبا در هر کشوری فعالیت داشته است. ایران شاید تنها کشوری باشد که این شرکت به آن راه پیدا نکرده است. این شرکت شش ماه است که منتظر پاسخ مقامات آلمانی برای درخواست اجازه ی کار در پروژه ی تونل سازی ای در ایران می باشد. این در حالی است که هیچ چیز درمورد قوانین تجارت با ایران روشن نیست. ایران همچنان به غنی سازی اورانیوم می پردازد، در حالی که در سوی دیگر سازمان ملل تحریمهای هدفداری را علیه این کشور تصویب می کند. هرچند تجهیزات حفاری تونل صراحتا در فهرست اقلام تحریمی وجود ندارند، این امکان وجود دارد که از این تجهیزات زیرزمینی برای امور نظامی استفاده شود. اگر این شرکت موفق به حضور در این پروژه ی چند ده میلیونی بشود، این پیام به جهان مخابره خواهد شد که آلمان چندان در تحریمها علیه ایران جدی به نظر نمی رسد.

Simplified Theme by Nokia Theme transform by TowFriend | Powered by Wordpress | Aviva Web Directory
XHTML CSS RSS