روزنامه ی امریکایی وال استریت ژورنال در مقاله ای تحت عنوان آلمان عاشق ایران است صراحتا آلمان را به خاطر آنچه همکاری اقتصادی با کشوری که آن را تحت حکومت ملاها خوانده است سرزنش کرده است.

این روزنامه می نویسد در سمیناری که اتاق بازرگانی ایران-آلمان در هامبورگ برگزار کرد، راه کارهای کمک به شرکتهای دو کشور در مقابل تحریمهای سازمان ملل مرد بررسی قرار گرفته است. این در حالی است که آلمان به عنوان بزرگترین صادرکننده اروپایی به ایران، قدرت اثرگذاری زیادی بر رژیم ایران دارد. اما برلین آگاهانه از این قدرت خود استقاده نمی کند. وال استریت ژورنال در انتهای مقاله ی خود با کنایه به طرفداران فراوان اوباما در آلمان، وظیفه ی نخست وی را مجبور کردن آلمان به جدی گرفتن تحریمها علیه ایران می داند.

لازم به ذکر است که بر طبق گزارشی که هفته نامه ی آلمانی اشپیگل (Der Spiegel) ماه گذشته منتشر کرد، حجم صادرات آلمان به ایران در سال ۲۰۰۸ در مقایسه با سال ۲۰۰۷ از ۲٫۵ بیلیون یورو به ۲٫۸ بیلیون یورو افزایش داشته است. وال استریت ژورنال در انتهای مقاله ی خود با کنایه به طرفداران فراوان اوباما در آلمان، وظیفه ی نخست وی را مجبور کردن آلمان به جدی گرفتن تحریمها علیه ایران می داند.

حجم صادرات آلمان به ایران از سال ۲۰۰۴ تا سال ۲۰۰۸

این هفته نامه در گزارشی که ۱۶ دسامبر ۲۰۰۸ منتشر کرد به بررسی اثر تحریمهای اقتصادی غرب و امریکا علیه ایران پرداخته است. اشپیگل اعتقاد دارد که تحریمهای اقتصادی امریکا و غرب علیه ایران نه تنها باعث ناامید شدن اسراییل و خشم آلمان شده است، بلکه حتی ایران را در نافرمانی علیه غرب مصمم تر ساخته است. دولت آلمان قصد دارد باراک اوباما را برای اعمال تحریمهای شدیدتری علیه ایران تشویق کند.
تحریمهای اقتصادی علیه ایران، آلمان را در موقعیت حساسی قرار داده است. از طرفی این تحریمها کارکرد موثری در دست کشیدن ایران از برنامه های اتمی اش نداشته اند، از سویی دیگر همان طور که محمد البرادعی اشاره کرده است، این تحریمها باعث متحد شدن مخالفان رژیم، در حمایت از دولت تحت تحریم شده است.
در مورد موضوع ایران، هیچ کشوری همچون آلمان زیر ذره بین قرار ندارد. از سویی آلمان پیوندهای اقتصادی محکمی با ایران دارد، و از سوی دیگر آلمان هرگز درمورد حق وجود کشوری به نام اسراییل حاضر به کوتاه آمدن نیست. حقی که از طرف ایران بارها تهدید شده است. در این رابطه سفیر اسراییل در آلمان هفته ی گذشته طی اظهارنظری غیردیپلماتیک گفت: “آلمان یک کارهایی برای منزوی کردن ایران انجام می دهد، اما این کارها بدون شک کافی نیست.”

اشپیگل به عنوان نمونه به آقای مارتین هرنکنخت اشاره می کند که مالک یک یک شرکت معظم تونل سازی در آلمان است. وی در طول ۳۰ سال حیات شرکتش تقریبا در هر کشوری فعالیت داشته است. ایران شاید تنها کشوری باشد که این شرکت به آن راه پیدا نکرده است. این شرکت شش ماه است که منتظر پاسخ مقامات آلمانی برای درخواست اجازه ی کار در پروژه ی تونل سازی ای در ایران می باشد. این در حالی است که هیچ چیز درمورد قوانین تجارت با ایران روشن نیست. ایران همچنان به غنی سازی اورانیوم می پردازد، در حالی که در سوی دیگر سازمان ملل تحریمهای هدفداری را علیه این کشور تصویب می کند. هرچند تجهیزات حفاری تونل صراحتا در فهرست اقلام تحریمی وجود ندارند، این امکان وجود دارد که از این تجهیزات زیرزمینی برای امور نظامی استفاده شود. اگر این شرکت موفق به حضور در این پروژه ی چند ده میلیونی بشود، این پیام به جهان مخابره خواهد شد که آلمان چندان در تحریمها علیه ایران جدی به نظر نمی رسد.

روز پنجشنبه چهارم دسامبر ۲۰۰۸، نیروهای پلیس اسراییلی طی یک حمله ی شدید ساکنان تعدادی از شهرکهای یهودی نشین را به زور از خانه هایشان بیرون کردند. این افرد کسانی بودند که در مقابل اخطارهای پیشین دولت اسراییل مببنی بر تخلیه ی خانه هایشان مقاومت می کردند. این اقدام دولت اسراییل بر مبنای حکم دادگاه قضایی عالی این کشور صورت گرفته بود.

عکس زیر که متعلق به خبرگزاری اسوشییتد پرس، است، یک افسر پلیس اسرائیلی را در حال کشیدن یک زن و دختر نوجوان اسرائیلی با خشونت هچه تمامتر بر روی زمین نشان می دهد. (عکس دیگری در این زمینه) این دو زن ساکن خانه ای در کرانه باختری شهر هبورن می باشند. روز پنجشنبه نیروهای امنیتی اسراییلی به یک خانه در شهر هبورن حمله کردند و مجبور به بیرون کردن ۲۵۰ نفر از افرادی شدند که با سنگر گرفتن در صخره های اطراف خانه و پرتاب تخم مرغ و مواد شیمیایی مقاومت می کردند. این حمله نخستین عملیات بزرگ کوچ دادن اجباری ساکنان شهرکهای یهودی نشین پس از عملیات خشونت آمیز سال ۲۰۰۶ بود که در آن صدها نفر زخمی شدند.

عملیات اخراج اجباری ساکنان یک شهرک یهودی نشین در کرانه باختری (AP)

همان طور که توضیحات پای عکس اشاره می کند، اجرای این عملیات در اسراییل و سرزمینهای مورد بحث، عملیات جدیدی نیست و مسبوق به سابقه می باشد. ولی آن چه نظر مرا به این اتفاق به طور ویژه جلب کرد، بازتاب این عکس در وب سایت دیگ و نظرات کاربران این سایت بود. همان طور که ممکن است بدانید، سایت دیگ فضایی است شبیه سایت بالاترین و کاربران می توانند در پای لینکها نظر خود را بگذارند و همانند بالاترین، کاربران دیگر می توانند با توجه به سلیقه ی خود به نظرات مورد علاقه خود مثبت یا منفی دهند. سایت دیگ همچنین این امکان را فراهم می کند که بازدیدکننده یک لینک، نظرات را بر اساس محبوبیت مرتب کند.

دانستن بدون واسطه نظر مردم یک جامعه درمورد پدیده ها، بدون گذشتن از فیل.تری به نام رسانه های ارتباط جمعی، رویایی بود که با پدید آمدن اینترنت و سایتهای اجتماعی نظیر Digg، Facebook، Orkut دست یافتنی به نظر می رسد. با توجه به این که سایت دیگ یکی از پرطرفدارترین سایتهای اجتماعی است که در آن کاربران از سراسر دنیا دیدگاه های خود را به اشتراک می گذارند، دیدن نظرات این کاربران درمورد این موضوع خالی از لطف نیست. بدون شک، این نظرات به هیچ وجه نماینده نظرات مردم امریکا درباره ی بحران خاورمیانه به طور عام و این اتفاق به طور خاص نیست، مخصوصا این که این لینک تنها شامل ۳۷۰ نظر (تا کنون) می باشد که در مقایسه با لینکهای مورد بحث در دیگ، رقم متوسطی به نظر می آید. اما با توجه به کارکرد مشابه دیگ و بالاترین می توان آن را بازتاب دهنده ی تصویر بسیار کلی از تفکرات کاربران این سایت که عمدتا امریکایی هستند، درمورد این رخداد دانست. ضمن این که شما را دعوت به خواندن این نظرات می کنم، در زیر ترجمه بخشهایی از ۶ نظر محبوب پای این لینک را می آورم:

۱- این افراد ساکنان این خانه نیستد. اینها متجاوز هستند.

۲- آیا این همون روشیه که [نیروهای اسراییلی] در مقابل فلسطینیها در پیش می گیرند؟ نه! واستا بهت می گم! اونها اول ازهمه با یه تیر خلاصشون می کنند.

۳- حالا دیگه وقتشه که اسراییلی ها یک کاری علیه این افراد انجام بدن. شاید این باعث بشه برگردند به کشور خودشون.

۴- دزدیدن سرزمین مردم را بس کنید. باشه؟ ممنون. خدانگهدار!

۵- به اونها گفته شد که باید از اونجا برن. بهشون فرصت کافی داده شد که با پای خودشون اونجا را ترک کنند. اونها خودشون خواستند که بمونند. اونها می دونستند با این کارشون مجبور به اخراج اجباری از خونه هاشون می شن. این اتفاق ناخوشایندیه، ولی به نظر نمی رسه که این اخراج، نامشروع باشه.

۶- تو هم لابد مثل خیلی از همین رفقای امریکایی من هیچی در این مورد نمی دونی. در طول ۴۰ سال گذشته، اسراییل به طور غیرقانونی و به زور نیروی نظامی دست به اسکان اجباری شهروندان در کرانه باختری، نوار غزه و اورشلیم شرقی زده است. درحالی که همه این زمینها از طرف سازمان ملل به مردم فلسطین تعلق دارد. پیش از تاسیس اسراییل در سال ۱۹۴۸ همه آنچه ما اکنون به عنوان اسراییل می شناسیم به مردم فلسطین تعلق داشت. سرزمین که آنان برای تقریبا ۱۰۰۰ سال در آن سکونت داشتند… کاری که این سرباز در این تصویر انجام می دهد، در واقع وظیفه بین المللی وی برای اخراج اجباری ساکنان روستایی در کرانه باختری است که از نظر قوانین بین المللی به مردم فلسطین تعلق دارد. هرچند متاسفانه نیروهای دفاع اسراییل (یا آنچه که برخی آن را خطاب می کنند نیروهای جنگ اسراییل!) در مناطق دیگر در تضاد آشکار با کنوانسیون چهارم ژنو عمل می کنند و به عنوان نیروهای اشغالگر به تخریب تاسیسات و ساختمانهای مردم فلسطین می پردازند. کتابها و سایتهای زیادی وجود دارند که حقیقت را درمورد درگیریهای خاورمیانه افشا می کنند. اما متاسفانه به دلیل قدرت گروه های فشار اسراییلی بر کنترل رسانه ها، ما کمتر از آنها می شنویم. برخی از این منابع عبارت اند از:
http://www.ifamericansknew.org
http://www.palestineremembered.com
کتاب پاکسازی نژادی فلسطین تالیف نویسنده اسراییلی پروفسور ایلان پاپه

دیدن ۳ نظری که بیشترین رای منفی را از کاربران گرفته اند هم جالب هست:

۳۷۱- برطبق این تصویر، تعریف تو از مهاجمان، زنان و کودکان بیچاره هست.

۳۷۲- این خیلی ناعادلانه است. فلسطینیها هیچ وقت به سمت کسی شلیک نکرده اند، چون همیشه سرگرم موشک پرانی به اجتماعات مردمی بوده اند. اون هم وقتی که دیگه کارشون در منفجر کردن کافی شاپها تموم شده.

۳۷۳- مردمی که تو این عکس هستند، مردم بینوا هستند.

ببینید:

گاردین ویدئویی از تیراندازی به دو فلسطینی توسط ساکنان هبرون در پی اخراج آنان از این شهر. (۰۵/۱۲/۲۰۰۸)گاردین ویدئویی از اخراج این افراد. ۳۰ نفر در این درگیریهای خشونت بار زخمی شدند. (۰۴/۱۲/۲۰۰۸)
گاردین اخراج زوج فلسطینی از خانه ای که ۵۰ سال در آن اقامت داشتند، پس از اقامت دادن به ساکنان جدید اسرائیلی. (۱۰/۱۱/۲۰۰۸)
تایم نویسنده درمورد رفتار غیردوستانه این ساکنان جدید، با ساکنان بومی فلسطینی می نویسد.  (۰۳/۱۱/۲۰۰۸)

هفته نامه ی معتبر تایم با شمارگانی بین ۳٫۵ و ۴ میلیون نسخه در کنار نیوزویک و یو اس نیوز از معتبرترین نشریه های امریکا است. این نشریه در نوامبر سال ۲۰۰۸ فهرستی از جملات فراموش نشدنی  را که سیاستمداران بزرگ امریکا آرزو می کردند هرگز نگفته بودند منتشر کرد.

هیچ جیز برای یک سیاسنمدار بزرگ فاجعه بارتر از جمله ای نیست که نسنجیده بیان شود. آن هم در فضای سیاسی امریکا که با وجود رسانه های آزاد با گرایشهای متفاوت، هر عمل و جمله ی یک سیاستمدار نه تنها هفته ها و ماه ها، بلکه سالها در ذهن مردم باقی می ماند.
متن انگلیسی این فهرست از این لینک قابل دسترس است. ترجمه ی این فهرست در پی می آید.

۱- من یک دروغگوی کلاش نیستم! (ریچارد نیکسون)

در ۱۷ نوامبر ۱۹۷۳ وی با گفتن این جمله هرگونه مشارکتی در رسوایی واترگیت را تکذیب کرد. همین تکذیب نیکسون را مجبور به دفاع بی پایان از این ماجرا کرد. اما واقعیتش اینه که اون یک دروغگو بود!

۲- من با اون زن رابطه جن.سی نداشتم! (بیل کلینتون)

وی با این جمله تنها یک چاه بزرگ برای خودش نکند. بلکه یه بولدزر برداشت، با اون یک چاه عمیق کند، بولدوزر را با خودش داخل چاه برد، مواد منفجره به بولدوزر بست، سپس بولدوزر و خودش را منفجر کرد!

۳- ببینید من چی می گم: مالیات جدیدی نخواهیم داشت! (جرج بوش پدر)

وی این جمله را در سال ۱۹۸۸ و در کمپین ریاست جمهوری به کار برد. وقتی وی پس از رییس جمهور شدن خلاف این جمله عمل کرد و مالیاتهای جدید وضع کرد، بیل کلینتون رقیبش در سال ۱۹۹۲ با استفاده از این جمله بوش در فعالیتهای انتخاباتی، بارها به بوش پدر حمله کرد.

۴- بنیانهای اقتصاد [امریکا] محکم هستند. (جان مک کین)

وی در حالی این جمله را در کمپین انتخاباتیش به کار برد که اقتصاد متزلزل امریکا ساعاتی پس از این جمله شاهد ورشکسته شدن بانک معظم برادران لیمن بود.

۵- من به بسیاری از زنان نگاه شه.وت آمیز داشته ام. پس من بارها درقلبم زنا کرده ام! (جیمی کارتر)

وی این جمله را در مصاحبه پرسروصدایش با مجله Play Boy گفت.

۶- این شرم آوره که یک شخص با این موقعیت و این ظرفیت بالا، همه چیز را فقط به خاطر اعتیاد جن.سی توی فاضلاب بندازه (مارک فولی)

نماینده جمهوری خواه امریکا این جمله را درمورد کلینتون و ماجرای رسوایی جن.سیش به کار برد. اما جالب اینجا است که چتد وقت بعد، خودش به دلیل یک رسوایی جن.سی به زیر کشیده شد.

۷- ما دیگه دنبال یک جنگ بزرگتر نیستیم! (پرزیدنت لیندن جانسون)

وی این جمله را بعد از حادثه خلیج تانکین (ویتتام) به مردم گفت به این معنی که در اون حادثه ویتنام نیروی تهاجمی بوده و امریکا تنها در مقابل حمله واکنش نشون داد. در حالی که بعدها خلاف این قضیه ثابت شد.

۸- این بستگی به این داره که معنی کلمه “است” چی باشه! (بیل کلینتون)

وی با گفتن این جمله ابعاد جدیدی به علم تجزیه کلمات داد! کلینتون این جمله را در شهادت خود برای دادگاه به کار برد و پیش از آن مردم امریکا نمی دانستند که بیش از یک معنی برای کلمه “است” هست!

۹- بنیان تجارت امریکا که بر مبنای تولید و توزیع کالا است، رونق خوبی داره. (پرزیدنت هربرت هوور)

این جمله مشهور را پرزیدنت هوور در سال ۱۹۲۹ گفت. چهار روز بعد، بازار بورس سقوط کرد، رکود شروع شد و هوور یک مضحکه شد! و حالا همه این اتفاقها عینا برای مک کین اتفاق افتاده.

۱۰- می دونی چیه؟ من همیشه در شگفت بودم از اون دستگاه ضبط صدا. ولی خفن خوشحالم که ما اون را داریم، مگه نه؟ (ریچارد نیکسون)

وی این جمله را به خلافکار همدستش توی ماجرای واترگیت گفت. تنها چند هفته بعد، سنای امریکا محاکمه نیکسون را که به طور سراسری در تلویزیونهای کشور مخابره شد آغاز کرد. اوه! نیکسون، خیلی احمقی!

یک روز بعد از آخرین مناظره بین اوباما و مک کین که جزییات آن را می توانید در اینجا بخوانید، دو کاندیدای ریاست جمهوری طبق یک سنت سیاسی ایالات متحده در ضیافت شام اسمیت شرکت کردند. این مراسم شام همواره چند هفته ای پیش از انتخابات امریکا و به منظور جمع آوری کمکهای مالی برای امور خیریه برگزار می شود. البته ابن مراسم همه ساله برگزار می شود اما به طور سنتی در سال انتخابات، دو نامزد اصلی انتخابات در این مراسم سخنرانی می کنند. این مهمانی در سال ۲۰۰۸ توانست ۳٫۹ میلیون دلار اعانه جمع آوری کند.

علی رغم حضور نامزدهای انتخاباتی و میهمانان بلندپایه ی سیاسی و اقتصادی در این مراسم، فضای این میهمانی معمولا غیررسمی و غیر انتخاباتی است و سخنرانیها با شوخی همراه است. امسال هم این مراسم در یک روز بعد از آخرین مناظره مک کین و اوباما برگزار شد.

اوباما و مک کین در ضیافت شام اسمیت

ابتدا مک کین سخنرانی خود را اتجام داد (ویدئوی سخنرانی مک کین) و در طی این سخنرانی با اشاراتی که به جو، لوله کش داشت همه ی حضار را به وجد آورد. در حالی که مک کین این سخنرانی را تنها با شوخیهای خود به پایان رساند، باراک اوباما گویا متن دقیقی برای ۱۰ دقیقه فرصت سخنرانی خود فراهم کرده بود.

ویدئوی این سخنرانی اوباما را از این پیوند می توانید تماشا کنید. وی با اشاراتی که در این سخنرانی کرد به نوعی  تمام حملات کمپین مک کین علیه خود را مرور کرد.
وی در ابتدای سخنرانی رقیب خود مک کین را پدربزرگ خطاب کرد و در جای دیگری گفت:

جان، یکی از دوستانم، به من گفته اگر بخوای دائم راجع به اقتصاد صحبت کنی، مک کین انتخابات را می بازه. پس من می خوام امشب راجع به اقتصاد حرف بزنم.

وی در جای دیگری هم با اشاره به جنجال جمهوریخواهان درمورد اسم میانی اوباما (باراک حسین اوباما) می گوید:

اسم کوچک من باراک است که یک اسم سوواحیلی (افریقایی) است و اسم میانی من هم توسط کسی انتخاب شده که احتمال نمی دونست من یک روز در انتخابات ریاست جمهوری کاندیدا می شم!

البته پس از آن اوباما این شایعه را که اسم میانیش حسین است تکذیب کرد. امااز بیم این که یک نام اسلامی را در این مراسم به زبان بیاورد، حتی به اسم حسین هم اشاره هم نکرد و مثلا نگفت اسم میانی من حسین نیست بلکه گفت:

اسم میانی من اونی نیست که شما فکر می کنید.

کسانی که اخبار انتخابات را دنبال می کنند در این ویدئو می بینند که اوباما با زیرکی تمام در طول سخنرانی چطور با ارجاع دادن به تمام اتفاقات انتخاباتی، به مک کین و پی لین آفتابه می گیرد! البته این اصطلاح آفتابه گرفتن را یک روز پیش از این مراسم تحلیلگر نیوزویک در بی بی سی درمورد مک کین به کار برده بود که با تاکتیک استفاده از نام یک لوله کش به نام جو، به اوباما آفتابه گرفته بود:

McCain throws kitchen sink at Obama

نکته ی قابل توحه این مراسم، عکس العملهای بدنی (body language) مک کین در طول سخنرانی اوباما بود. بی گمان عکس العملهای بدنی وی که ناشی از عصبی بودن وی بود، برای متخصصان این علم پیامهای جالبی دارد.

روزنامه ی بریتانیایی گاردین در گزارشی که یک روز پس از آخرین مناظره ی مک کین و اوباما که در ۱۵ اکتبر انجام شد، منتشر کرد”جو، لوله کش” یا آقای جو ورزلباچر را ستاره این مناظره نامید.

ویدئوی این مناظره که در آن مک کین به “جو، لوله کش” اشاره می کند از این پیوند قابل دیدن است.

نام “جو، لوله کش” (Joe the plumber) در این مناظره ۲۵ بار تکرار شد. در حالی که دو کاندیدا به واژه اقتصاد جهانی ۱۶ بار، و عراق تنها ۱ بار اشاره کردند. نام افغانستان اصلا در این بحث برده نشد. از ابتدای بحث مشخص بود که “جو، لوله کش” بخش مهمی در حملات مک کین در این مناظره خواهد بود. “جو، لوله کش” کسی است که چند روز پیش در اوهایو در سخنرانی اوباما شرکت داشت و رودررو از اوباما به خاطر سیاستهای مالیاتی اش انتقاد کرد. مک کین از نام “جو، لوله کش” در جای جای بجث استفاده کرد تا نشان دهد چگونه سیاستهای مالیاتی اوباما به تجارتهای کوچک ضربه می زند. اما اوباما با اشاره به این که سیاستهای بهداشت و درمان وی شامل “جو، لوله کش” هم خواهد شد، به این انتقاد مک کین پاسخ داد. ضمنا اوباما گفت که این سیاستهای مالیاتی تنها بر کسانی اثر می گذارد که بیش از ۲۵۰,۰۰۰ دلار در سال درآمد دارند. تیم انتخاباتی مک کین همچنین وعده داده اند که مردم امریکا از “جو، لوله کش” بیشتر از اینها خواهند شنید. نکته جالب در این میان این است که اتحادیه لوله کشها اوباما را به عنوان کاندیدای خود انتخاب کرده اند.

بی بی سی در گزارشی که به قلم تحلیلگر نیوزویک آورده است درمورد این تاکتیک مک کین می گوید:

مک کین به اوباما آفتابه گرفت

این جمله تلاشی است برای ترجمه ی این عنوان که بی بی سی  برای گزارشش انتخاب کرده است:

McCain throws kitchen sink at Obama

ببینید:
ویدئوی کامل این مناظره مک کین و اوباما از بی بی سی
ویدئوی گفت و گوی “جو، لوله کش” با اوباما که ارجاعات این مناظره به آن است از بی بی سی
گزارش رویترز در مورد جو لوله کش که در آن اشاره می کند جو حتی گواهینامه ی لوله کشیش باطل شده است

هفته نامه ی امریکایی تایم در گزارشی که در اکتبر ۲۰۰۸ منتشر کرد به نگرانی اسراییل از نصب رادارهای امریکا علیه ایران در خاک این کشور پرداخته است.

منابع امنیتی اسراییل درمورد سامانه رادار جدید ساخت امریکا که در ماه آینده در خاک اسراییل جهت مقابله با هواپیماها و موشکهای ایرانی نصب خواهد شد اظهار نگرانی کرده اند. این برای نخستین بار در تاریخ اسراییل است که این کشور یک پایگاه دائمی نیروهای خارجی را در خاک خود خواهد داشت. نگرانی مقامات اسراییلی از این بابت است که آنها اعتقاد دارند این سامانه اسراییل را عریان شده در مقابل امریکا نشان خواهد داد چون این سامانه قادر است لحظه به لحظه فعالیتهای آسمان اسراییل را ثبت کند حتی پرواز یک زنبور را در آسمان اسراییل. یک مقام ارشد اسراییل این سامانه را به ‘دستبند طلایی’ تشبیه کرده است که دستان اسراییل را در مقابل امریکا خواهد بست.

مرکز دیده بانی و هدایت سیستمهای رادار و ماهواره ای امریکا (Corbis)

نگرانی دیگر از این بابت است که اسراییل به این سیستم دسترسی مستقیم نخواهد داشت و تنها افسران امریکایی به این سیستم دسترسی خواهند داشت. لازم به ذکر است که اسراییل سیستم رادار خود را که مخصوص ایران طراحی شده است دارد اما محدوده این رادار بسیار کمتر از سیستم رادار امریکایی است. سامانه رادار امریکایی قادر به رهگیری برخاستن هرگونه هواپیما یا شلیک موشک در محدوده ۲۵۰۰ کیلومتری اسراییل است. این مزیت به اسراییل ۷۰-۶۰ ثانیه زمان واکنش بیشتری در مقابل حملات موشکی احتمالی ایران می دهد که بسیار حیاتی است. مقامات اسراییلی البته نگران این هستند که این برنامه موجبات خشم مقامات روسیه را فراهم کند. چون این سیستم قادر است که پرواز هر هواپیمایی در جنوب روسیه را تحت نظر بگیرد. خشم مسکو موجب خواهد شد که روسیه ایران و سوریه را به سلاح ضد هواپیما تجهیز کند.

امریکا قبلا نصب این سیستمها را به ترکیه و اردن پیشنهاد کرده بود اما آنها نپذیرفته بودند.

ببینید:
خبر روزنامه ی اسراییلی هاآرتص در این مورد

بنگاه خبرپراکنی بریتانیا یا BBC بزرگترین موسسه ی خبری دنیا است. برنامه های این بنگاه خبری در ۲۰۰ کشور دنیا قابل دسترس است. بی بی سی توسط هیات امنایی اداره می شود که تعهد دارند بدون تحت تاثیر گرفتن در مقابل عوامل بیرونی سیاسی یا اقتصادی، تنها و تنها در برابر مخاطبان پاسخگو باشند. هرچند برخی این سیاست بی بی سی را با توجه به تامین بودجه ی بخش جهانی آن توسط دولت بریتانیا چندان قابل اجرا نمی دانند. با این حال سیاستهای بی بی سی و برنامه های سرویسهای مختلف آن در طول بیش از هشتاد سال حیاتش، آن را تبدیل به یکی از مورد اعتمادترین رسانه ها در دنیا کرده است.

این شبکه در برنامه ی مستند تلویزیونی خود که در جولای ۲۰۰۸ پخش شد و پیش نمایشش از این پیوند قابل دیدن است به ابعاد مبهم حادثه ی ۱۱ سپتامبر پرداخت. این برنامه از سری برنامه های پرطرفدار پرونده های توطئه (Conspiracy Files) می باشد که در آن به فرو ریختن برج شماره ۷ موسوم به WTC7 پرداخت.

بی بی سی در گزارش دیگری اعلام کرد که گزارش جدیدی در مورد حادثه یازدهم سپتامبر به زودی منتشر می شود که در آن به جزئیات فروریختن سومین ساختمان، یعنی مرکز تجارت جهانی شماره ۷ (WTC7) اشاره می کند. در یازدهم سپتامبر ۲۰۰۱ علاوه بر برجهای دوقلوی سازمان تجارت جهانی که بر اثر برخورد هواپیما فروریختند، ساختمان کوچکتری به نام WTC7 نیز به یکباره فرو ریخت در حالی که هیچ هواپیمایی به این ساختمان برخورد نکرده بود. مقامات رسمی اعلام کرده اند که این واژگونی بر اثر گرمای ناشی از سوختن برجهای دوقلو بوده است، اما طرفداران نظریه توطئه به درستی اشاره می کنند که تا کنون هیچ ساختمانی در دنیا بر اثر عامل گرما، به تنهایی، سقوط نکرده است.  بی بی سی فارسی هم در تایید این سخن می نویسد:

با این گزارش، “برج هفت” تنها آسمانخراش فولادی دنیا خواهد بود که آتش باعث فروپاشی آن شده است.

این نکته که تا کنون هیچ آسمانخراشی در دنیا تنها به دلیل آتش سوزی فرونریخته است نکته ی قابل تاملی است. حتی آسمانخراش مادرید در سال ۲۰۰۵ با وجود این که نزدیک ۲۴ ساعت در آتش سوخت هرچند منهدم شد اما هرگز فرونریخت.

این در حالی است که برخی عقیده دارند این ساختمان بر اساس یک برنامه از پیش تعیین شده و بر اثر بمبگذاری فروریخت. گروهی از کارشناسان باتجربه سازه و معماری نیز اعتقاد دارند که بی تردید تخریب ساختمان شماره ۷ برنامه ای کنترل شده و از پیش برنامه ریزی شده توسط مقامات بوده است. این سخن مورد تایید گزارشی است که بی بی سی فارسی در این مورد تهیه کرده است:

گروه “معماران و مهندسان برای واقعیت حادثه یازده سپتامبر” می گویند که “برج هفت”، حتما مورد خرابی کنترل شده واقع شده است. ریچارد گیج، موسس این گروه می گوید فروپاشی برج سوم، نمونه آشکاری از انهدام کنترل شده از طریق مواد منفجره است.

ریچارد گیج، موسس گروه معماران و مهندسان در جای دیگری از این برنامه ی تلویزیونی می گوید که اگر بپذیریم که WTC7 بر اثر آتش سوزی منهدم شده است دیگر به مقاومت هیچ ساختمانی در نیویورک نمی توانیم اعتماد کنیم.

این نکته زمانی بیشتر به چشم می خورد که ببینیم سقوط این ساختمان به طرز شگفت آوری متقارن و بسیار شبیه تخریبهای کنترل شده است. بی بی سی در گزارش دیگری نوشته است که صاحب میلیونر این ساختمان تنها چند ماه پیش از یازده سپتامبر یک بیمه بسیار گرانقیمت برای ساختمان خریداری کرده بود.

They point out that Silverstein took out a $3.5bn (£۱٫۷۵bn) insurance policy on the Twin Towers just two months before the attacks. A policy that was to pay out in the event of

برخی شاهدان عینی صدای انفجارهای مهیب را از داخل ساختمان شنیدند که این ظن را که از مواد منفجره در تخریب استفاده شده بود تقویت می کند.

نکته بسیار عجیب دیگر این بوده است که شبکه های خبری بی بی سی و خبرگزاری رویترز در روز ۱۱ سپتامبر و در اخبار فوری خود اعلام کردند که ساختمان شماره ۷ هم فروریخته است در حالی که هنوز این اتفاق نیفتاده بود. این مساله می تواند بیانگر این نکته باشد که مقامات رسمی این اخبار را به طور برنامه ریزی شده به خبرگزاریها می داده اند. نکته جالب دیگر این است که حتی خود بی بی سی به این مساله اذعان دارد و در مستند خود به این اشتباه خود و رویترز اشاره می کند. اگر این ویدیو را ببینید به آسانی متوجه می شوید که Jane Standley گزارشگر بی بی سی ۲۳ دقیقه قبل از تخریب ساختمان می گوید برج WTC7 فروریخته است درحالی که هنوز پشت سرش برج تخریب نشده است و قابل رویت است. بی بی سی بعدها اعلام کرد که این ویدیو را گم کرده است:

We no longer have the original tapes of our 9/11 coverage (for reasons of cock-up, not conspiracy) So if someone has got a recording of our output, I’d love to get hold of it

البته این مستند تلویزیونی خاطرنشان می کند که این ویدیو بعدها در بایگانی بی بی سی پیدا شد. چون در قفسه اشتباه قرار داده شده بود.

ببینید:
وب سایت اختصاصی فروریختن برج شماره ی ۷

ویدئوی فروریختن ساختمان معماری دانشگاه دلفت در هلند بر اثر آتش سوزی

روزنامه ی بریتانیایی تایمز برای نخستین بار فاش کرد که دستگیری ملوانان بریتانایی بر خلاف آنچه وزیر دفاع در ۱۶ ژوئن ۲۰۰۷ گفته بود در آبهای عراق صورت نگرفته بود، بلکه در آبهایی که در مورد مالکیت عراق بر این آبها توافق بین المللی وجود ندارد صورت گرفته بود.

ملوان زن دستگیر شده در آبهای خلیج فارس

این اطلاعات در گزارشی است که بر اساس درخواست روزنامه تایمز از وزارت دفاع بریتانیا منتشر شده است، هرچند تایمز اعتقاد دارد بخشهایی از یکی از این گزارش سانسور شده است. وزارت دفاع بریتانیا بر اساس عهدنامه آزادی اطلاعات ملزم بوده است که این گزارشها را در دسترس عموم قرار دهد. این مقاله در مورد ماجرایی است که روزنامه تایمز آن را از قول اعضای مجلس بریتانیا “شرمساری ملی” می داند. بر اساس این گزارش دلیل دستگیری این ملوانان این بود که نیروهای آمریکایی به طور یک جانبه و بدون در جریان گذاشتن طرف ایرانی، مرز دریایی ترسیم کرده بودند. نیروهای ایرانی مشغول گشتزنی معمول خود بودند که نیروهای بریتانیایی قبل از نیروهای ایرانی اسلحه کشیدند. این گزارش در ادامه به تناقضات موجود در نقل قولهای مقامات بریتانیایی در زمان حادثه و این گزارش اشاره می کند.