پس از این که درن برون در تاریخ ۰۹/۰۹/۲۰۰۹ و در برابر چشمان بیش از ۲ میلیون و ۷۰۰ هزار بیننده، هر ۶ شماره ی لاتاری چند میلیون پوندی بریتانیا را درست حدس زد، همان طور که قول داده بود، تنها دو روز بعد از این برنامه در برنامه ی دیگری نحوه ی انجام این حدس شگفت آور خود را به بینندگان توضیح داد.
در حالی که تنها در عرض ۴۸ ساعت بسیاری از افراد روشها و حقه های مختلفی را پیشنهاد کرده بودند، درن برون با یک مقدمه ی به ظاهر نه چندان مرتبط برنامه ی خود را شروع کرد.

وی قصد داشت در برنامه ای که گفته می شود بیش از ۴٫۵ میلیون بیینده داشت، توضیح دهد چگونه توانسته بود با به خطر انداختن شهرت خود، به طور زنده حدسی بزند که احتمال درست بودنش یک بر ۱۴ میلیون بود.

به هرحال در حالی که بسیاری از بینندگان انتظار داشتند، براون در برنامه ی جمعه شب، به طور واضح و روشن حقه ی خود را توضیح دهد، وی با زبردستی خود بیش از آن که به پرسشهای بینندگان پاسخ دهد، سوالات بیشتری در ذهن آنان ایجاد کرد.

در ابتدای این برنامه، وی با استفاده از چند داوطلب نشان داد که ما انسانها وقتی در معرض خطر قرار می گیریم، امکان اشتباهمان به طرز شگفت آوری کاهش پیدا می کند. حتی اگر این اشتباه مبتنی بر انتخابهای کاملا تصادفی باشد.

رمز: خرد جمعی (The Wisdom of Crowds)

سپس وی گفت یکی از راه های پیش بینی درست شماره ها، رشوه دادن به مسوولان لاتاری می تواند باشد. که البته با لبخند معنی داری این احتمال را رد کرد، چون غیر قانونی است. بعد از این شوخی، وی رمزگشایی از کار خود را با این جمله شروع کرد:
“رمز این کار فوق العاده چیزی نیست مگر خرد جمعی”

بر طبق داستانی قدیمی مردم یک روستا توانسته بودند به کمک یکدیگر وزن یک گاو را به طور دقیق محاسبه کنند. درواقع این محاسبه ی دقیق چیزی نبود مگر معدل حدس تک تک آنها با دیدن این گاو.

روش کار

وی گروهی ۲۴ نفره را تشکیل داد و از آنها خواست با مطالعه ی شماره های لاتاری سال گذشته، خود را برای حدس زدن شماره های لاتاری آماده کنند. کار این گروه از چند هفته پیش از برنامه ی زنده ی براون آغاز شده بود. روال کار به این صورت بود که این افراد در اتاقی در کنار هم شماره ی تک تک گویها را حدس می زدند و میانگین این حدسها برای تک تک گویها به عنوان نتیجه معرفی می شد. در اولین هفته، این گروه موفق شد تنها یک شماره را درست حدس بزند. در دومین هفته، تعداد شماره های درست به ۳ رسید و در سومین هفته، گروه توانست ۴ شماره را درست حدس بزند. این پیشرفت معنی دار براون را متقاعد کرده بود که در هفته ی بعد که به طور زنده باید در برابر دوربینهای تلویزیونی پیش بینی خود را اعلام کند، گروه خواهد توانست هر ۵ شماره را درست حدس بزند.
لازم به ذکر است که دوربین تمام اتفاقات هفته های گذشته را به نمایش گذاشت و شور و هیجان ناشی از پیشرفت کار در تمام اعضای گروه نمایان بود.
بر اساس آن چه به نمایش درآمد، درن براون تنها دقایقی پیش از آغاز برنامه ی چهارشنبه شب در اتاق بغلی استودیو مشغول کار با گروه ۲۴ نفره اش بود. اعضای گروه حدس خود را درمورد گویها اعلام کردند و براون با میانگین گرفتن این اعداد، گویهای مورد نظر را در یک ظرف گذاشت و به استودیو برد.
آن چه پس از این اتفاق افتاد، همان چیزی بود که چهار شنبه شب به طور زنده پخش شده بود و میلیونها نفر را شگفت زده کرده بود.

براون در انتهای برنامه اش گفت:
“اما ممکن است بسیاری از شما هیچ کدام از حرفهای من را باور نکنید. شاید هنوز اعتقاد داشته باشید من از یک روش فوق تکنولوژیک استفاده کرده بودم. به هرحال، این که انتخاب می کنید چه چیزی را باور کنید، به خودتان بستگی دارد.”

نظر کارشناسان

دیوید اشپیگلهالتر، استاد دانشگاه کمبریج صراحتا حرفهای درن براون را رد می کند. وی اعتقاد دارد: “تفاوتهای بنیادینی بین حدس زدن وزن یک گاو و حدس زدن شماره های لاتاری وجود دارد. چرا که لاتاری چیز قابل حدس زدن نیست.”
راجر هیث برون، استاد ریاضی محض دانشگاه آکسفورد نیز با بیان تندتری به استقبال برنامه ی براون می رود. وی می گوید: “از نظر ریاضی حرفهای براون چرند و آشغال است. اون فقط با این برنامه بلوف زد، در حالی که حقه ی اصلی خود را فاش نکرد.”

منبع: