۱- اتومبیلرانی – فرانسه
[ویدیو] بسیاری اعتقاد دارند اتفاقی که سال گذشته در مسابقات فرمول یک افتاد بدترین حقه ی تاریخ ورزش بود. نلسون پیکه (پسر)، به فرمان مدیران تیمش- رنو- ماشینش را به دیوار کوبید تا هم تیمی اش، فرناندو آلونسو بتواند از قوانین مربوط به امنیت مسابقات بهره مند شود و برنده شود. این رسوایی تنها زمانی فاش شد که پیکه از سوی رنو در مسابقات مجارستان کنار گذاشته شد و وی زنگها را به صدا درآورد و این تبانی را افشا کرد.

۲- بیس بال – امریکا
دومین رسوایی بزرگ تاریخ ورزش مربوط به تیم بیس بال White Sox از شیکاگو ی امریکا است. تیمی که ادعا می شود بهترین تیم تاریخ بیس بال است. گنگستر معروفی به نام آرنولد روتستین با کمک دو قمارباز مشهور امریکایی در سال ۱۹۱۹ به هشت بازیکن بیس بال تیم White Sox رشوه دادند. این هشت بازیکن در مجموع ۱۰۰ هزار دلار دریافت کردند تا در هشت بازی آتی خود ببازند.

۳- دو و میدانی – کانادا
[ویدیو] بن جانسون کانادایی وقتی رکورد دوی ۱۰۰ متر را در بازیهای المپیک سئول شکست، با اعتماد به نفس بالایی گفت: «این رکورد برای ۵۰ یا ۱۰۰ سال دست نخورده باقی حواهد ماند.» هرچند درعمل این رکورد برای کمتر از ۳ روز باقی ماند! چرا که آزمایشهای بعد از مسابقه نشان داد وی دوپینگ کرده بود.

۴- اسکیت – امریکا
[ویدیو] همه ی ما انتظار داریم مصدومیتهای ناشی از برخورد در ورزشهایی مانند فوتبال و بسکتبال که برخورد بدنی زیادی بین رقابت کنندگان وجود دارد رخ دهد. اما شاید باور نکنید که تونیا هاردینگ در مسابقات اسکیت روی یخ زنان المپیک زمستانی ۱۹۹۴ باعث مصدومیت ورزشکار رقیب شد. وی با همدستی شوهرش فردی را اجیر کردند تا وقتی نانسی از تمرین برمی گردد با ضربه ای به زانوی وی، باعث مصدوم شدن نانسی کریگان شود. با کنار کشیدن نانسی، تونیا توانست قهرمانی را از آن خود کند.

۵- المپیک – آلمان شرقی
[ویدیو] دهه ی ۱۹۷۰ بی شک دوره ی تاریکی برای ورزش آلمان شرقی بود. مقامات ورزش این کشور در یک توطئه ی فراگیر و بدون اطلاع ورزشکاران، به آنها مواد نیروزا دادند. سیاستمداران و پلیس مخفی این کشور با همدستی مربیان تیمهای ملی، از این مواد نیروزا استفاده کردند. این دوپینگ گسترده کارساز شد و آلمان شرقی در بسیاری از رشته ها توانست با رقبای نزدیکش یعنی شوروی و امریکا شانه به شانه رقابت کند. مخصوصا در رشته ی شنا که آلمان شرقی رکوردهای متعددی را شکست. اما فرجام کار بسیار غم انگیز بود. آثار جانبی این داروهای غیرمجاز سالها بعد با ظهور سرطان کبد، آسیبهای جدی اندام ورزشکاران، صدمات روحی روانی، بیماریهای هورمونی نمایان شد. هرچند این حقه ی کثیف تا فروریختن دیوار برلین در سال ۱۹۸۹ افشا نشد.

۶- فوتبال – برزیل
[ویدیو] بازی زیبای فوتبال همواره شاهد صحنه هایی بوده که فوتبالیستها برای گول زدن داور دست به تمارض زده اند. اما کاری که ریوالدوی برزیلی در جام جهانی ۲۰۰۲ و در مقابل ترکیه انجام داد تبدیل به حادثه ای فراموش نشدنی شد. میلیونها نفر در سراسر جهان دیدند که وقتی توپ به پای ریوالدو برخورد کرد، او چگونه همانند بازیگران تاتر سرش را گرفت و وانمود کرد توپ به سر وی برخورد کرده است. داور هم گول خورد و فوتبالیست نگون بخت ترک را از زمین بازی اخراج کرد. هرچند فیفا ریوالدا را برای این حرکت ۷۳۵۰ دلار جریمه کرد.

۷- شمشیربازی – شوروی سابق
شما هم حتما بوریس اونیشنکو را برای نمایشش در رقابتهای پنج گانه تحسین می کنید. اما وی بازیهای المپیک مونترال را در سال ۱۹۷۶ با رسوایی ترک کرد. چرا که با تقلب دگمه ی مخصوصی در نوک شمشیرش جاسازی کرده بود که با کنترل آن می توانست هر وقت بخواهد گیرنده های الکترونیکی متصل به لباس رقیبش را تحریک کند و امتیاز به نفع خود ثبت کند. خنده دار اینجا است که اونیشنکو بدون این تقلبها توانسته بود در دوره ی قبل بازیهای المپیک به مدال طلا دست پیدا کند. شایعاتی وجود دارند که بعد از افشای این رسوایی، شوروی سابق وی را به معادن نمک سیبری تبعید کرد.

۸- بسکتبال – اسپانیا
[ویدیو] در سال ۲۰۰۰ تیم بسکتبال معلولان اسپانیا توانست با اقتدار تمام قهرمان مسابقات بسکتبال پارالمپیک سیدنی شود. اما فقط یک مشکل وجود داشت. از تیم ۱۲ نفره ی اسپانیا، ۱۰ نفر معلول نبودند. قوانین اجازه می دادند افرادی با اختلالات روانی و دیرآموزان نیز در تیم بسکتبال با ویلچر عضو شوند، در حالی که هیچ آزمایشی برای صحت ادعای آنها وجود نداشت. بنابراین ۱۰ بازیکن از تیم اسپانیا فقط وانمود کردند کندذهن هستند در حالی که هیچ مشکلی از نظر جسمی و روانی نداشتند.

۹- راگبی – بریتانیا
[ویدیو] تام ویلیامز، بازیکن راگبی تیم Herlequins بریتانیا در هنگام بازی بر اثر برخورد نه چندان جدی با حریفش ناگهان صورتش را گرفت و در حالی که خون از دهانش بیرون می زد، به سمت بیرون زمین هداست شد. اما قصه جیز دیگری بود. ویلیامز درواقع کپسول حاوی مایع قرمز رنگی را که در دهانش قرار داشت ترکاند تا وانمود کند دهانش دچار خونریزی شدیدی شده است! دلیل این فریبکاری این بود که تعداد تعویضهای مجاز تیم تام ویلیامز تمام شده بود و وی با این اقدام توانست با استفاده از قوانین به مربی تیمش اجازه دهد یک دروازه بان متبحر به جایش وارد زمین شود. حماقت مقامات این باشگاه به همین جا ختم نشد! یکی از مسوولین این تیم به محض خروج تام از زمین، برای طبیعی جلوه دادن نقشه ی شان، دهان تام را برید!

۱۰- کریکت – افریقای جنوبی
[ویدیو] هانسی کرونیا پسر طلایی آفریقای جنوبی بود. مردی که رکورددار کاپیتانی تیم کریکت این کشور محسوب می شد. اما این محبوبیت تا زمانی ادامه داشت که نقش وی در همدستی با بنگاه های شرط بندی افشا شد. وی از این بنگاه ها پولهای هنگفتی می گرفت تا در مقابل، نتیجه ی مسابقات را بر طبق خواسته ی آنها تغییر دهد. اگر وی این اتهام را رد کرد، اما پدیرفت که یک بار ۱۰۰ هزار دلار در قبال فروش اطلاعات بازی به شرط بندها دریافت کرده بود. در سال ۲۰۰۰ وی تا آخر عمر از شرکت در مسابقات کریکت محروم شد، اما این محرومیت دو سال بیشتر دوام نداشت. چرا که کرونیا در یک سانحه ی هوایی کشته شد. برخی معتقد بودند که این حادثه ی مشکوک توسط سندیکای شرط بندان برنامه ریزی و اجرا شده بود.

۱۱- فوتبال – آرژانتین
[ویدیو] چهار سال پیش از جام جهانی ۱۹۸۶ مکزیک، دو کشور آرژانتین و انگلیس بر سر جزایر فالکلند وارد جنگ شده بودند. اما پس از چهار سال و وقتی تیمهای فوتبال این دو کشور رو در روی هم قرار گرفتند، تنش بین این دو کشور فروکش نکرده بود. دیه گو مارادونا، بزرگترین فوتبالیست تاریخ آرژانتین موفق شد هر دو گل تیمش را در این بازی تاریخی به ثمر برساند. یکی را با پا و دیگری را با دست! وقتی مارادونا در مقابل دروازه بان انگلیس برای ضربه زدن با سر به هوا پرید، به جای استفاده از سر خود، توانست با فریب داور از دست خود استفاده کند و پیتر شیلتون را ناکام بگذارد. اعتراضات فراوان بازیکنان انگلیس هم اثربخش نبود تا مارادونا دقایقی بعد با گل تاریخی اش، انگلیس رقیب و دشمن را با شکست بدرقه کند. مارادونا بعدها اظهار داشت این گل را با دست خدا به ثمر رسانده است! و این گل احیای غرور شکست خورده ی ملت آرژانتین در جنگ فالکلند بود.
* حق با شما است. به جای ۱۰ اتفاق، ۱۱ اتفاق را معرفی کردم. بسیار خوب! وقتی این همه ورزشکار بزرگ دست به فریبکاری می زنند، چه اشکالی دارد من هم شما را گول بزنم؟

منبع:

هرچند جورج بوش و احمدی نژاد به عنوان روسای جمهور دو کشور، دشمنان قسم خورده ی یکدیگر محسوب می شدند، وقتی پای تجارت به میان کشیده می شد، دوستان خوبی به نظر می رسند.

آمار رسمی حاکی از آن است که تجارت بین ایران و امریکا در دوره ی ۴ ساله ی اول ریاست جمهوری احمدی نژاد ۶۰۰% رشد داشته است. توجه کنید که این اتفاق در زمانی رخ داده است که دو کشور در اوج حملات لفظی به یکدیگر بوده اند.

دولت احمدی نژاد علی رغم اظهارات ضدغربی خود، رشد قابل ملاحظه ای را در واردات محصولات امریکایی تجربه کرد. از جمله مهمترین محصولات وارداتی امریکایی، منی گاو بود. این تناقض رفتار و عمل در طرف امریکایی نیز وجود دارد. جالب اینجا است در حالی که جورج بوش، دولت ایران را عضوی از محور شرارت خوانده بود و باراک اوباما نوید مذاکره با ایران را داده بود، تجارت ایران و امریکا از زمانی که بوش کاخ سفید را ترک کرده است، بر خلاف انتظار کاهش چشمگیری داشته است.

بر طبق آمار و ارقام اتاق بازرگانی ایران، این کشور در سال گذشته ۵۶۳ میلیون دلار کالا و محصولات امریکایی وارد کرده است. در حالی که یک سال بعد از به قدرت رسیدن احمدی نژاد تنها ۹۸ میلیون دلار واردات محصولات امریکایی داشته است.

اقتصاددانان اعتقاد دارند در حالی که گوش جهان با فریادهای جورج بوش برای تحریم ایران کر شده بود، و احمدی نژاد همه جا سخنان ضد امریکایی سر می داد، سیاستهای دولت احمدی نژاد مبنی بر مصرف درآمدهای نفتی برای واردات سبب افزایش این رقم شده بود.

در زمان احمدی نژاد دولت ایران فقط ۵٫۶ میلیون دلار صرف خرید منی گاو کرده است. ماده ای که در صنایع گوناگونی از جمله داروسازی و مواد آرایشی کاربرد دارد.

از زمان ورود اوباما به کاخ سفید رقم مبادلات تجاری دو کشور به طرز چشمگیری کاهش داشته است. به طوری که در ۵ ماهه ی اول ریاست جمهوری اوباما ایران فقط ۹۶٫۲ میلیون دلار از امریکا واردات داشته است. این کاهش بیانگر این است که دولت وی تحریمها علیه ایران را سخت تر و جدی تر کرده است. دولت اوباما پس از افشای تاسیسات غنی سازی قم همچنین مشغول رایرنی با روسیه و چین برای تصویب دور جدیدی از تحریمهای سازمان ملل علیه ایران است. مفهوم دیگر این کاهش می تواند اوضاع اقتصادی بد ایران در پی افت قیمت نفت در چند ماهه ی اخیر باشد. جمشید اسدی، اقتصاددان ایرانی مقیم فرانسه اعتقاد دارد: «دولت احمدی نژاد هم اکنون فضای کمتری برای مانور دادن با واردات دارد. وی پیش از این قدرت بیشتری برای واردات داشت، اما اکنون مجلس ایران وی را متهم به ولخرجی در واردات کرده است. این وضعیت به دلیل تحریمهای جدیدی که اوباما وعده کرده است بدتر هم خواهد شد.» وی اضافه می کند: «با توجه به این که اوباما قصد حمله ی نظامی به ایران ندارد، تحریمها را بسیار جدیتر از جورج بوش پیگیری خواهد کرد. اگر ایران به خواسته های جامعه ی جهانی درباره ی برنامه های اتمیش تن درندهد، باید منتظر تحریمهای بسیار شدیدتری در آینده ی نزدیک باشد.»

منبع:

ببینید:
تردید: وال استریت ژورنال می گوید آلمان عاشق ایران است

ماه قبل، ماه مهمی برای مهسا وحدت، خواننده ی ایرانی بود. چرا که دومین آلبومش با همکاری هنرمند نروژی اریک هیلستاد (Erik Hillestad) وارد بازار شد. صدای این هنرمند خوب در آلبوم نسیم صبحدم (اثر مجید درخشانی) را از طربستان می توانید بشنوید. (لینک ۱ – لینک ۲)

وحدت از معدود هنرمندان ایرانی است که توانسته است علی رغم همه ی دشواریهایی که به عنوان یک خواننده ی زن پیش رویش بوده است، در خارج از کشور نیز حضور نسبتا فعالی داشته باشد. وی در سال ۲۰۰۸ به پیشنهاد اریک هیلستاد تهیه کننده ی موسیقی و شاعر نروژی برای حضور در پروژه ای به نام “نواهای عاشقانه ی تمدنها” (Love Duets Across Civilizations) پاسخ مثبت داد. این اثر با حضور مایتی سم مک کلین (Mighty Sam McClain)، خواننده ی سبک بلوز امریکایی و نامزد جایزه ی گرمی اواخر ماه پیش وارد بازار شد.
ضبط این آلبوم که بوی خوش وصل (Scent of Reunion) نام دارد، در نروژ، ایران، و امریکا انجام شده است.

به دو آهنگ از این آلبوم گوش دهید:

اما این نخستین همکاری مهسا وحدت با این هنرمند نروژی نیست.
احتمالا شما هم هنوز اصطلاحی را که جورج بوش وارد ادبیات سیاسی جهان کرد فراموش نکرده اید. او در سال ۲۰۰۲ ایران، عراق، کره شمالی و متحدانشان را محور شرارت (Axis of Evil) نامید.
واکنش سیاستمداران و منتقدان به این نامگذاری متفاوت بود. اما شاید متفاوت ترین واکنش به این اصطلاح، از سوی اریک هیلستاد ابراز شد. وی تصمیم گرفت با بیانی هنرمندانه و به کمک خوانندگان زن اهل کشورهای محور شرارت به این اظهار نظر اعتراض کند. او اصرار داشت خوانندگان زن، لالاییهای محلی کشورها را اجرا کنند، چرا که لالایی باید از زبان مادرانه ی یک زن بیرون بیاید. وی سفر خود را برای یافتن هنرمندان به کشورهای محور شرارت یعنی ایران، عراق، و کره ی شمالی آغاز کرد. او به کشورهای مغضوب امریکا نظیر فلسطین، لبنان، افغانستان، و کوبا نیز سفر کرد تا از هنرمندان این کشورها هم بهره بگیرد. از هنرمندان غربی نیز در کنار خوانندگان محور شرارت استفاده شد تا ترجمه ی آهنگها را اجرا کنند.

رهاورد سفر اریک هیلستاد به ایران ملاقات با پری زنگنه ی باتجربه و مهسا وحدت و خواهرش مرجان وحدت جوان بود. این ملاقات منجر به خلق سه آهنگ از آهنگهای آلبوم وی شد. مهسا وحدت که سه تار نیز می نوازد دو آهنگ از مجموع ۱۴ آهنگ این آلبوم را اجرا کرده بود.

نکته ی جالب توجه این است که مهسا وحدت در آلبوم نسیم صبحدم نیز با سبک بدیعی لالایی منحصر به فردی را با همراهی سازهای ایرانی اجرا کرده بود. به این لالایی گوش دهید:

نمونه هایی از آهنگهای این آلبوم (۲٫۳۰ دقیقه) در زیر می آید تا اگر گوش کردید و پسندیدید آن را بخرید و یا با پرداخت مبلغ ناچیزی دانلود کنید. برای خرید آلبوم لالاییهای محور شرارت می توانید به وب سایت آمازون بروید.

No.	Title		Singers	Listen
۰۱	Sad Sol – You, My Destiny		Mahsa Vahdat Sarah Jane Morris
۰۲	Dilelol – Sleep, My Child		Amel Kthyr, Halla Bassam Eva Dahlgren
۰۳	Lalolalo – Don’t You Worry, My Child		Kulsoom Syed Ghulam Lila Downs
۰۴	Ya Lel Ma Atwalak – This Never Ending Night		Rim Banna Kari Bremnes
۰۵	Luna, Luna – Luna, Luna Little Doll		Mayada Killisly Baghdadi Mimi
۰۶	Peace Song		Halla Bassam Sevara Nazarkhan
۰۷	Aruru – Lullaby, Sweet Baby		Martha Lorenzo Nina Hagen
۰۸	Stars Are Rising		Sun Ju Lee Eddi Reader
۰۹	Nami – Angel		Viva Killisly Chachati Katia Cardenal
۱۰	Lalalala Gohle Laleh		Mahsa Vahdat Marjan Vahdat
۱۱	Nami Ya La Áubi – Sleep My Doll		Rim Banna Annisette
۱۲	Gohlelale – My Tulip, My Pearl		Pari Zanganeh Elana Fremerman
۱۳	Nami – Lament		Jawaher Shofani
۱۴	Mazar – Some Day, My Boy		Fanzya and Razya Khan Ali Elana Fremerman
با کلیک بر روی می توانید به آهنگ گوش دهید

ببینید:
(+–+) خرید آلبوم بوی خوش وصل به صورت سی دی یا دانلود
(+) ویدیویی از تولید آهنگ Silent در استودیو
(+) ویدیویی از تولید آهنگ Imprints در استودیو

۷۰۰ ملیون سال اولیه از عمر ۴.۵ ملیارد ساله زمین به هادن (Hadean) شهرت دارد. ریشه این کلمه یونانی و از هادس (Hades) به معنی جهنم برگرفته شده است. شاید تصور خیلی از ما از زمین طی آن سال ها یک مکانی گرم، بیابانی و با مذاب های گداخته و روان باشد و از اینرو تشبیه همچین مکانی به جهنم چندان بی جهت نباشد.

مطالعات روی سطح کره ماه و از روی آثار بجامانده از برخورد های کیهانی نشان میدهد سطح زمین هم تا حدود بیشتری حداقل تا ۳.۸۵ ملیارد سال پیش آماج چنین برخورد هایی بوده است و تا چندی اخیر تصور عمومی بر این بوده که حیات تا آن زمان روی کره زمین وجود نداشته است.

طی دهه اخیر مطالعات روی گونه ای از کریستال ها به نام زرکُن (Zircon) در صخره های موجود در کشور استرالیا تصویری متفاوت از آنچه ما از زمین در دوران هادن داشته ایم ترسیم کرده است! زرکن ها تنها ‘تکه هائی’ از کره زمین هستند که یقیناْ از ۴ ملیارد سال پیش بجامانده اند و بررسی مواد معدنی که داخل آن گیر افتاده، حکایت از در جریان بودن شکل گیری قاره ها و اقیانوس ها در آن زمان دارد.

اکنون زمین شناسان متفق القول هستند که زمین در ۴.۲ ملیارد سال پیش مکانی آرام بوده و دریاها و خشکی ها وجود داشته اند. حتی آنها احتمال می دهند سطح زمین منجمد بوده است زیرا خورشید ۳۰٪ کمتر از امروزه انرژی ساطع می کرده است

تصورات قبلی براین بوده که حیات بلافاصله پس از دوران پایانی بمباران های سنگین کهکشانی (Late Heavy Bombardment) روی کره زمین شروع شده، اما بررسی های جدید می گوید حیات ممکن است صد ها ملیون سال قبل تر روی کره زمین جریان داشته است. این بدان معنی است که امکان فعل و انفعلات شیمیائی بصورت آرام و طولانی وجود داشته است. خلاصه اینکه بقول دکتر Mojzsis: صحنه نمایش احتمالاً از ۴.۴ ملیارد سال پیش روی زمین برقرار بوده ولی مشخص نیست بازیگران (حیات) حاضر بوده اند یا خیر!؟

جشنواره ی بین المللی غذای سیدنی، امسال دست به ابتکار جالبی زده بود.
در این جشنواره پرچم کشورهای شرکت کننده با غذاهای محلی آن کشور درست شده بود و از این غذاها در آگیهای تبلیغاتی این جشنواره استفاده شده بود. در زیر تعدادی از این پرچمها را می بینید.

ایتالیا

فرانسه

برزیل

هند

لبنان

اسپانیا

ژاپن

کره جنوبی

سوییس

استرالیا

یونان

ویتنام

نکته:
هر چند این تبلیغات بسیار حرفه ای انجام شده است، ایده ی آن ۵ سال قبل توسط یک آژانس تبلیغاتی اسراییلی به کار گرفته شده بود.

منبع:

مشخصات کار:

ببینید:
ویدیویی در این رابطه (در انتهای صفحه)

پس از این که درن برون در تاریخ ۰۹/۰۹/۲۰۰۹ و در برابر چشمان بیش از ۲ میلیون و ۷۰۰ هزار بیننده، هر ۶ شماره ی لاتاری چند میلیون پوندی بریتانیا را درست حدس زد، همان طور که قول داده بود، تنها دو روز بعد از این برنامه در برنامه ی دیگری نحوه ی انجام این حدس شگفت آور خود را به بینندگان توضیح داد.
در حالی که تنها در عرض ۴۸ ساعت بسیاری از افراد روشها و حقه های مختلفی را پیشنهاد کرده بودند، درن برون با یک مقدمه ی به ظاهر نه چندان مرتبط برنامه ی خود را شروع کرد.

وی قصد داشت در برنامه ای که گفته می شود بیش از ۴٫۵ میلیون بیینده داشت، توضیح دهد چگونه توانسته بود با به خطر انداختن شهرت خود، به طور زنده حدسی بزند که احتمال درست بودنش یک بر ۱۴ میلیون بود.

به هرحال در حالی که بسیاری از بینندگان انتظار داشتند، براون در برنامه ی جمعه شب، به طور واضح و روشن حقه ی خود را توضیح دهد، وی با زبردستی خود بیش از آن که به پرسشهای بینندگان پاسخ دهد، سوالات بیشتری در ذهن آنان ایجاد کرد.

در ابتدای این برنامه، وی با استفاده از چند داوطلب نشان داد که ما انسانها وقتی در معرض خطر قرار می گیریم، امکان اشتباهمان به طرز شگفت آوری کاهش پیدا می کند. حتی اگر این اشتباه مبتنی بر انتخابهای کاملا تصادفی باشد.

رمز: خرد جمعی (The Wisdom of Crowds)

سپس وی گفت یکی از راه های پیش بینی درست شماره ها، رشوه دادن به مسوولان لاتاری می تواند باشد. که البته با لبخند معنی داری این احتمال را رد کرد، چون غیر قانونی است. بعد از این شوخی، وی رمزگشایی از کار خود را با این جمله شروع کرد:
“رمز این کار فوق العاده چیزی نیست مگر خرد جمعی”

بر طبق داستانی قدیمی مردم یک روستا توانسته بودند به کمک یکدیگر وزن یک گاو را به طور دقیق محاسبه کنند. درواقع این محاسبه ی دقیق چیزی نبود مگر معدل حدس تک تک آنها با دیدن این گاو.

روش کار

وی گروهی ۲۴ نفره را تشکیل داد و از آنها خواست با مطالعه ی شماره های لاتاری سال گذشته، خود را برای حدس زدن شماره های لاتاری آماده کنند. کار این گروه از چند هفته پیش از برنامه ی زنده ی براون آغاز شده بود. روال کار به این صورت بود که این افراد در اتاقی در کنار هم شماره ی تک تک گویها را حدس می زدند و میانگین این حدسها برای تک تک گویها به عنوان نتیجه معرفی می شد. در اولین هفته، این گروه موفق شد تنها یک شماره را درست حدس بزند. در دومین هفته، تعداد شماره های درست به ۳ رسید و در سومین هفته، گروه توانست ۴ شماره را درست حدس بزند. این پیشرفت معنی دار براون را متقاعد کرده بود که در هفته ی بعد که به طور زنده باید در برابر دوربینهای تلویزیونی پیش بینی خود را اعلام کند، گروه خواهد توانست هر ۵ شماره را درست حدس بزند.
لازم به ذکر است که دوربین تمام اتفاقات هفته های گذشته را به نمایش گذاشت و شور و هیجان ناشی از پیشرفت کار در تمام اعضای گروه نمایان بود.
بر اساس آن چه به نمایش درآمد، درن براون تنها دقایقی پیش از آغاز برنامه ی چهارشنبه شب در اتاق بغلی استودیو مشغول کار با گروه ۲۴ نفره اش بود. اعضای گروه حدس خود را درمورد گویها اعلام کردند و براون با میانگین گرفتن این اعداد، گویهای مورد نظر را در یک ظرف گذاشت و به استودیو برد.
آن چه پس از این اتفاق افتاد، همان چیزی بود که چهار شنبه شب به طور زنده پخش شده بود و میلیونها نفر را شگفت زده کرده بود.

براون در انتهای برنامه اش گفت:
“اما ممکن است بسیاری از شما هیچ کدام از حرفهای من را باور نکنید. شاید هنوز اعتقاد داشته باشید من از یک روش فوق تکنولوژیک استفاده کرده بودم. به هرحال، این که انتخاب می کنید چه چیزی را باور کنید، به خودتان بستگی دارد.”

نظر کارشناسان

دیوید اشپیگلهالتر، استاد دانشگاه کمبریج صراحتا حرفهای درن براون را رد می کند. وی اعتقاد دارد: “تفاوتهای بنیادینی بین حدس زدن وزن یک گاو و حدس زدن شماره های لاتاری وجود دارد. چرا که لاتاری چیز قابل حدس زدن نیست.”
راجر هیث برون، استاد ریاضی محض دانشگاه آکسفورد نیز با بیان تندتری به استقبال برنامه ی براون می رود. وی می گوید: “از نظر ریاضی حرفهای براون چرند و آشغال است. اون فقط با این برنامه بلوف زد، در حالی که حقه ی اصلی خود را فاش نکرد.”

منبع:

درن براون، شعبده باز، ذهن خوان و شومن بریتانیایی در ۰۹/۰۹/۰۹ یعنی نهمین روز از نهمین ماه سال ۲۰۰۹ میلادی زمانی که تلویزیون بی بی سی شماره های لاتاری را اعلام می کرد، به طور زنده و در شبکه ۴ تلویزیون بریتانیا این شماره ها را پیش بینی کرد!

زمانی که وی طبق قرار قبلی در ساعت ۱۰:۳۵ شب بر روی صفحه ی تلویزیون ظاهر شد، بسیاری از بینندگان باور نمی کردند که براون بتواند شماره های لاتاری را درست پیش بینی کند. لاتاری که برای برنده اش ۲۴۰۰۰۰۰ (دو میلیون و چهارصد هزار پوند) معادل سه میلیون و هشتصد هزار دلار جایزه به ارمغان می آورد. اما تلویزیون داخل استودیو که برنامه ی بی بی سی را به طور زنده پخش می کرد، جایی برای تردید باقی نگذاشته بود. ضمنا هریک از بینندگان می توانستند به سادگی کانال را برای چند ثانیه عوض کنند تا مطمئن شوند برنامه به طور همزمان با بی بی سی پخش می شود.

از آن جایی که طبق قوانین بریتانیا، هیچ کس اجازه ندارد شماره های لاتاری را پیش از بی بی سی اعلام کند، براون این شماره ها را قبل از شروع برنامه بر روی گویهایی نوشته بود، و پشت به دوربین قرار داده بود. در حالی که دوربین در یک سو پخش زنده ی بی بی سی را نشان می داد، و در سویی دیگر این گویها -البته به پشت- قرار داشتند، امکان هرگونه تقلب از براون گرفته می شد.
بالاخره بعد از توضیحات کوتاهی که براون داد، لحظه ی موعود فرا رسید. بی بی سی شماره ها را اعلام کرد:

براون آنها را بر روی یک تخته نوشت. تلویزیون را خاموش کرد و به پشت گویها رفت و آنها را برگرداند. میلیونها بریتانیایی بیننده ی این برنامه، برای لحظه ای آن چه با چشمهایشان می دیدند باور نمی کردند. درن براون، که وعده داده بود می تواند حداقل ۵ تا از ۶ شماره ی لاتاری دو میلیون و چهارصد هزار پوندی را درست پیش بینی کند، هر شش شماره را درست حدس زده بود!

این برنامه ی کوتاه ولی مهیج را می توانید از طریق ویدیوی زیر ببینید.

حالا برنامه ی کوتاه اما حیرت آور براون تمام شده بود. اما وی وعده داد به زودی پرده از راز این پیش بینی برمی دارد و آن را در یک برنامه ی تلویزیونی اعلام می کند.

به راستی درن براون چگونه توانست چنین کار خارق العاده ای را انجام دهد؟ اگر وی راست می گوید، چرا بدون برگزار کردن این برنامه، یک بلیت لاتاری یک پوندی نخرید، تا الان صاحب بیش از دو میلیون پوند پول نقد باشد؟
تنها چیزی که براون درمورد این پیش بینی گفت این بود که یک سال بر روی آن مطالعه و تحقیق کرده بود. در پست بعدی منتظر افشای این راز باشید.

ببینید:

دو وبلاگ نویس اهل جمهوری آذربایجان به جرم پوشیدن لباسی به شکل خر و فرستادن ویدیوی آن به یوتیوب، ممکن است به پنج سال زندان محکوم شوند.

در ویدیوی مورد بحث، عدنان و امین که خود را به شکل خر درآورده اند در یک کنفرانس خبری خیالی به تعریف و تمجید از دولت آذربایجان می پردازند و از مزایای زندگی در کشور آذربایجان و دیدگاه مثبت دولت آن به خرها سخن می گویند. در انتهای این ویدیو نیز این وبلاگ نویسان می گویند: “کسانی وجود دارند که از حقوق مدنی خرها دفاع می کنند، اما چه کسی از حقوق مدنی انسانها دفاع خواهد کرد؟!”

بسیاری اعتقاد دارند این ویدیو، به نوعی تمسخر کردن کنفرانسها خبری دولت آذربایجان است که در آن فقط با اغراق فراوان از دولت تمجید می شود.

عدنان حاجی زاده و امین ملی دقایقی بعد از انتشار این ویدیو به اتهام مشارکت در دعوایی در یک رستوران و آسیب رساندن به اموال عمومی دستگیر شدند. این در حالی است که وکلای این دو وبلاگ نویس، از جمله عیس خان آشوروف اعتقاد دارند انگیزه های سیاسی سبب دستگیر شدن موکلانش بوده است. وی می گوید: “موکلان من نه تنها در حادثه ی رستوران کسی را کتک نزدند، بلکه از طرف مقابل کتک هم خوردند.”

اما مقامات رسمی می گویند این دستگیری تنها به دلیل دعوای رستوران بوده است و نه چیز دیگر. علی حسنف، مشاور ارشد الهام علی اف، رییس جمهور آذربایجان می گوید: “کسی در این کشور به دلیل فعالیت سیاسی دستگیر نمی شود. در این ماجرا، چند نفر در دعوایی در یک رستوران زخمی شدند و نیروهای مسوول مشغول تحقیق درمورد جزییات این رخداد هستند که پس از پایان گرفتن این تحقیقات، رای منصفانه صادر می شود.”

السا وایدال، افسر موسسه ی گزارشگران بدون مرز در گفت و گو با بی بی سی گفت: “آزادی رسانه ها در آذربایجان تقریبا وجود ندارد. آذربایجان از نظر آزادی بیان یکی از سیاهچاله های شوروی سابق است.”

وی اضافه کرد: “اوضاع آزادی بیان در این کشور همچنان بسیار خراب است و مأموران دولتی از امنیت آهنینی در برابر هرگونه تحقیق درمورد مفاسد اقتصادیشان بهره می برند. هیچ دلیلی برای تعقیب قضایی این وبلاگ نویسان وجود ندارد و آنها باید هرچه سریعتر آزاد شوند.”

کمیته ی حقوق بشر سازمان ملل نیز نگرانی خود را درمورد این بازداشتها ابراز کرده است و گفته است: “محدودیتهای فراوانی علیه آزادی بیان در آذربایجان وجود دارد.”

منبع:

تحقیق گسترده ای که توسط بنیاد ویکی مدیا صورت گرفته است نشان می دهد تنها ۱۳% نویسندگان دانشنامه ی آنلاین ویکی پدیا که توسط کاربرانش مدیریت و ویرایش می شود، زن هستند.

بنیاد غیر انتفاعی ویکی مدیا به کمک برنامه ی فناوری و پژوهش دانشگاه سازمان ملل متحد (MERIT)، این نظرسنجی گسترده ی خود را در نوامبر سال گذشته با استفاده از ۱۷۵ هزار پاسخگو برگزار کرد.

در این پژوهش از ۵۳۸۸۸ کاربر ویکی پدیا که در ویرایش مقالات هم مشارکت می کنند، تنها ۶۸۱۴ زن وجود دارد. این اختلاف فاحش در بین کاربرانی که از مقالات ویکی پدیا استفاده می کنند نیز وجود دارد هرچند کمتر است: ۶۹% مرد در برابر ۳۱% زن.

این آمار همچنین نشان می دهد اغلب مشارکت کنندگان در ویکی پدیا در سومین دهه ی زندگی خود هستند. متوسط سن مردان ۲۶ و زنان ۲۴ است.

“دیگرخواهی” و “اهمیت داشتن حقایق” مهمترین انگیزه ی ویرایشگران ویکی پدیا معرفی شده است. ۷۳% از جامعه ی آماری گفته اند که دوست دارند دانسته هایشان را با دیگران به اشتراک بگذارند. در عین حال ۶۹ % هم گفته اند دلیل مشارکت در ویکی پدیا این بوده است که اشکالی دیده بودند و می خواستند آن را برطرف کنند.

درجه ی کارشناسی افراد مشارکت کننده نیز با توجه به موضوع متفاوت است. ورودیهای تکنیکی و علمی بیشترین مشارکت کارشناسان در زمینه ی مورد بحث را داشته اند. در حالی که صفخات مربوط به مکانها و موقعیتهای جغرافیایی، از ویرایشگران نه چندان کارشناس اما با تعداد بیشتر بهره مند بوده اند.

تقریبا ۲۰% ویرایشگران مقالات ویکی پدیا، گفته اند که مدرک کارشناسی دارند. در حالی که ۱۹% مدرک کارشناسی ارشد و ۴٫۴% مدرک دکترا دارند. این ارقام برای خوانندگان و استفاده کنندگان ویکی پدیا به ترتیب ۱۷% مدرک کارشناسی ارشد و ۲٫۳% مدرک دکترا می باشد.

وقتی از کاربران سوال شد که “چه دلیلی برای مشارکت در ویرایش صفحات ویکی پدیا آنها را وادار به این کار می کند؟” پاسخهای پرطرفدار عبارت بودند از:
– “من می دانستم موضوعات مشخصی به کمک من نیاز داشتند.” (۴۱%)
– “کاملا برای من آشکار بود که بقیه ی کاربران از زحمات من بهره مند می شوند.” (۳۶%)
– “بقیه ی دلایل/نمی دانم/ نمی خواهم بگویم” (۳۲%)

جالب است بدانیم دلیل مشارکت نکردن افراد در ویرایش مقالات چه چیزی است. بسیاری از کاربران ویکی پدیا که در ویرایش محتوای آن مشارکت نمی کنند، دلیل این کار را وقت گیری، احساس رضایت از فقط خواندن مقالات، و آشنا نبودن با نحوه ی ویرایش مقالات معرفی کردند.
تقریبا ۲۵% از این افراد نیز گفتند از این که اشتباهی در ویرایش از آنها سر بزند و به دردسر بیفتند می ترسند و برای همین اصلا در ویرایش مقالات مشارکت نمی کنند.

منبع:

| |

نخستین آگهی های تبلیغاتی ویدئویی بر روی مجلات کاغذی سپتامبر امسال روانه ی بازار می شوند.
نسخه های ویژه ای از مجله ی Entertainment Weekly در برخی صفحات خود این ویدئوها را نمایش می دهند.

صفحات نمایش این آگهیها به ضخامت ۲٫۷ میلیمتر و قطر ۵٫۷ سانتی متر (به اندازه ی تقریبی صفحات موبایل) هستند که باتری قابل شارژشان توسط مینی یو اس بی تا ۷۰ دقیقه شارژ می شود.

نمایشگر کوچک در سمت راست، آگهی ویدئویی را نمایش می دهد (Photo: Wired)

فناوری تراشه ی استفاده شده در این صفحات، مشابه فناوری به کار رفته در کارت تبریکهای موزیکال است و وقتی خواننده به صفحه ی مورد نظر می رود خود بخود آگهی به نمایش درمی آید. فناوری صفحه نمایش این آگهیها، فناوری LCD (نمایشگر کریستال مایع) است.

نخستین آگهی ویدئویی بر روی مجلات کاغذی، متعلق به پیش نمایش برنامه ی شبکه تلویزیونی CBS و نوشابه ی پپسی می باشد. گفتنی است این تراشه حدود ۴۰ دقیقه از برنامه های قدیمی و جدید CBS را به نمایش می گذارد. این ویدئوی تبلیغاتی با ۵ ثانیه تاخیر آغاز می شود و با مقدمه ی کوتاهی درمورد این فناوری با بازی بازیگران سریال “نظریه ی بیگ بنگ” آغاز می گردد.

این آگهیها در نسخه ی ۱۸ سپتامبر مجله که در لس آنجلس و نیویورک پخش می شوند، منتشر خواهند شد.

اگرچه هزینه ی ساخت چنین آگهیهایی بسیار بیشتر از آگیهای مرسوم کاغذی است، خبرنگار بی بی سی اعتقاد دارد، در بازار پررقابت امروز، هیچ چیزی بیش از جلب توجه مصرف کنندگان برای شرکتها حیاتی نیست. وی این آگهیها را بی شباهت به ابتکار روزنامه ی Daily Prophet نمی داند. در این روزنامه تصاویر متحرکی همانند آنچه در کتابهای هری پاتر آمده است وجود دارند. نویسنده ی مجله ی اینترنتی Wired هم معتقد است، در نهایت، این فناوری جدید است که از این تبلیغات سود می برد و نه الزاما شرکتهای تبلیغات دهنده. چرا که گسترش این تبلیغات، به گسترش این فناوری جدید کمک می کند. همان چیزی که برخی می گویند: “رسانه پیام است.”

البته این بار نخستی نیست که فناوری دیجیتال در صنعت چاپ به کار رفته است. به عنوان مثال، سال گذشته، مجله ی اختصاصی مردان، Esquire، در شماره ی ویژه ی هفتاد و پنجمین سالگرد انتشارش، از فناوری e-ink استفاده کرد که به وسیله ی آن نوشته های روی جلد مجله می درخشید. (ویدئو)

E-ink فناوری است که کتابخوانهای الکترونیک Sony Reader و Amazon Kindle به کار برده اند.

Americhip شرکت ابداع کننده و توسعه دهنده ی فناوری ویدئو در چاپ، خالق فناوری ای بوده است که مجلات را به حواس مختلف از جمله حس لامسه حساس می کند.

پیش از این شرکت خودروسازی BMW به کمک Americhip آگهی های ویدئویی خود را در کاتالوگهای کاغذی به مشتریان خود عرضه کرده بود. ویدئوی این آگهی را می توانید از اینجا ببینید. شرکت Americhip نام این فناوری را Multisensorize گذاشته است.

منبع:

ببینید:
AdAge: ویدئوی بررسی این فناوری و آگهی تبلیغاتی